ADAM KARCH - MOVING FORWARD

 

http://www.adamkarchmusic.com/

 

https://www.facebook.com/adamkarchmusic/

 

Hoewel Adam Karch een echte Canadees uit Montreal is, belichaamt zijn ziel en geest de Americana muziek. Samen met een innovatieve moderne percussie techniek speelt hij een hybride akoestische blues die bestaat uit nauwkeurige fingerpicking die aan zijn voorbeelden Chet Atkins en Kelly Joe Phelps doet herinneren. Adam was op zijn veertiende al een frontman die het publiek kon bekoren met zijn pittig gitaarwerk en soulvolle zang. Zijn eerste album 'Crossroad Diaries' verscheen in 2002 bij Justin Time Records, en was een spannende complicatie van originele songs die gemarkeerd werden door het uitzonderlijk vurig gitaarspel dat Adam bracht. Karch tourde enorm veel en met de jaren begon hij steeds meer dichter naar het akoestische werk aan te leunen. Tegen de tijd dat 'Cotton Fields' verscheen in 2011 had Adam zijn eigen stijl en sound ontwikkelt, waarbij originelen en covers met elkaar werden verweven. In 2014 verscheen 'Blueprints', waarin hij toonde dat als men pop songs stripte tot de essentie dat er dan een blues nummer overbleef. Nu ligt zijn vierde album dat in de zomer van dit jaar verscheen voor me. 'Moving Forward' werd in Montreal opgenomen met Adam en René Moisan als producers. Het telt twaalf nummers en is wederom een mix van originele songs en covers.

 

 

De erg mooie en speciale klankkleur van Adam Karch komt meteen uitstekend tot zijn recht in het eigen geschreven 'Seaside Avenues'. In het begin van dit ingetogen nummer horen we alleen de stem van Adam en zijn akoestische gitaar. Later komen bassist Marc André Drouin en drummer/percussionist Bernard Deslauriers hun frontman op de meest ideale wijze vervoegen. Deze mooie melodie met country en poppy invloeden is in ieder geval een mooie opener. De akoestische gitaar en het stemgeluid van Adam blijft een perfecte combinatie in het iets vlottere 'Night Moves'. Het blijft mooi om te luisteren naar de fingerpicking op de snaren in 'Those Steady Lights', een mix van Americana en pop. Adam Karch blijft gevarieerde en  verzorgde muziek maken met het bluesy 'Did You Get The Latest News'. Het fijne vingerwerk komt helemaal tot zijn recht in het instrumentale 'Somewhere In El Paso'. De liefhebbers van dat soort snarenwerk kunnen hier met volle teugen smullen van de klasse van Adam. De originele versie van 'City Boy' van Keb Mo bezorgde een paar decennia terug al vele muziekliefhebbers kippenvel en de versie van Adam Karch moet zeker niet onderdoen voor het origineel. Het wordt met erg veel gevoel gezongen, heeft een knappe tekst en het heeft Guy Bélanger die met de ingetogen zeurderige mondharmonica het kippenvel moment nog versterkt. 'Lil' Black Dress' en 'On A Cold Grey Sky' zijn twee onderhoudende, relaxte luisternummers die ideaal zijn om rustig te beluisteren op een avond in de zetel, met een drankje en een snack in handbereik. De akoestische versie van 'Werewolfs In Londen' straalt minder kracht uit dan het origineel van Warren Zevon, maar is daarom niet minder mooi. De stem van Adam, de nieuwe arrangementen (zonder toetsen), het sterke gitaarwerk en de sobere maar o zo efficiënte begeleiding van Bernard en Marc-André maken van dit nummer een pracht song. De fijngevoelige instrumentale sterkte van dit trio komt nogmaals tot uiting in 'The Contract'. Dimitri Lebel-Alexandre komt met de pedal steel gitaar dit trio nog versterken tijdens 'Louis Collins' en dat instrument geeft deze cover van Mississippi John Hurt uit 1928 een hele knappe meerwaarde. Afsluiten doet Adam Karch met 'Realize You're Mine'. 'Moving Forward' is een heel knap akoestisch luister album van de Canadees Adam Karch. (8/10)

 

 

Walter Vanheuckelom

 

 

 

Tracks:

01. Seaside Venues

02. Night Moves

03. Those Steady Lights

04. Did You Get The Latest News

05. Somewhere In El Paso

06. City Boy

07. Lil' Black Dress

08. On A Cold Grey Sky

09. Werewolves Of London

10. The Contract

11. Louis Collins

12. Realize You're Mine

 

 

Adam Karch: guitars & vocals

Bernard Deslauriers: drums & percussion

Marc-André Drouin: bass