ALBERT CASTIGLIA - RIGHTEOUS SOULS

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Albert Castiglia werd geboren op 12 augustus 1969 in New York, als zoon van een Italiaanse vader en een Cubaanse moeder. De familie verhuisde naar Miami toen Albert vijf jaar oud was en op twaalfjarige leeftijd begon Castiglia met gitaarlessen. In 1990 maakte hij zijn professioneel debuut toen hij toetrad tot de Miami Blues Authority. Hij werd uitgeroepen tot beste blues gitarist in 1997 door New Times Magazine. Zijn grote doorbraak kwam er toen de legendarische mondharmonica speler Junior Wells, Albert hoorde spelen en zingen. Hij nam de jonge Castiglia dadelijk op in zijn band. Samen met Junior Wells deed Albert verschillende wereld tournees. Na de dood van Wells in 1998 speelde Castiglia in de band van blues zangeres Sandra Hall. In 2002 vond Albert het tijd om op eigen benen te staan en in datzelfde jaar verscheen zijn debuutalbum 'Burn'. De opvolger zou vier jaar op zich laten wachten. In 2006 verscheen 'A Throw Stone's' bij het label, Blues Leaf Records. Na dat tweede album werd Albert Castiglia steeds maar populairder en het gevolg was dat er elke twee jaar een nieuw album van deze artiest op de markt kwam. Na 'Living The Dream' uit 2012, tekende Albert Castiglia in 2013 bij Ruf Records en daar verschenen met 'Solid Ground' uit 2014, 'Big Dog' uit 2016 en 'Up All Night' uit 2017 drie schitterende albums. In 2014 tourde Castiglia zowel solo als met de RUF Bluescaravan in Europa. Daarna was het wachten tot 2017 tot Albert nog in onze contreien verscheen. In 2017 tourde Albert samen met The Blues Giants (Mike Zito, Sugaray Rayford, Willie Campbell and Jimi Bott) in België en Nederland. Op vijftien juli 2019 verscheen bij Gulf Coast Records het album 'Masterpiece', met daarop elf songs waarvan Albert er negen schreef of hielp schrijven samen met Mike Zito. Net zoals op de vorige albums van Albert is Mike Zito opnieuw de producer en hij is ook als gitarist, toetsenist, drummer en bassist aanwezig op het album. Met Masterpiece' werd Albert genomineerd  voor twee Blues Music Awards, namelijk voor beste bluesrock album 2019 en beste bluesrock muzikant. Op drie april 2020 verscheen 'Wild And Free'. Het album werd live opgenomen in The Funky Biscuit in Boca Raton, Florida op drie en vier januari 2020. Met speciale gasten Mike Zito, John Ginty en Lewis Stephens is 'Wild And Free' het live album waarop Castiglia fans hebben gewacht. In 2022 bracht Albert het schitterende 'I Got Love' uit. Op de Blues Music Award 2022 won Albert Castiglia de Award  voor 'Beste Bluesrock Artist'. 2023 stond dan weer in het teken van Bloodbrothers, een band rond het duo Mike Zito en Albert Castiglia. Ze brachten met 'Bloodbrothers' en 'Live In Canada', een studio en een live album uit en tourden samen de wereld rond. Op negentien juli verscheen bij Gulf Coast Records het nieuwe studioalbum van Albert Castiglia. Het kreeg 'Righteous Souls' als titel en bevat elf songs. Het is een album met heel wat gasten. 'Righteous Souls' werd opgenomen in Andersen's Greaseland Studios en draagt zeker de stempel de producers Mike Zito en Kid Andersen.

 

 

 

 

 

 

 

De twee laatste twee albums van Albert Castiglia waren behoorlijk thematisch. Het album 'Masterpiece' draaide om de ontdekking van zijn dochter. 'I Got Love' werd gevoed door zijn leven tijdens de Covid-pandemie. Voor het nieuwe album zat Albert Castiglia met zorgen, want over wat zou zijn nieuwe album gaan. Albert weet van zichzelf dat hij niet zomaar nummers kan schrijven. Hij moet zijn teksten zelf meegemaakt hebben, anders werkt het niet voor hem. Gelukkig kwam Mike Zito met de suggestie om een aantal vrienden uit te nodigen. Het nieuwe album 'Righteous Souls' staat boordevol met kenmerkende geluiden van Albert Castiglia. Er zijn nog steeds zijn zinderende gitaarlicks, die op smaak gebracht worden met de rechtschapen soulvolle zang van Albert Castiglia, die een krachtige bluesboodschap uitstraalt. Naast vier originele, door Castiglia geschreven nummers bevat 'Righteous Souls' Castiglia's versies van een reeks covers van Willie Dixon, Buddy Guy, Eric Clapton/Rick Danko en twee nummers geschreven door zijn voormalige baas en mentor, wijlen Junior Wells.

 

 

 

 

 

 

 

Het album opent met 'Centerline', een door Albert Castiglia geschreven nummer, dat ook als eerste single werd gekozen. Het is een zinderende bluesrocker met als gast Popa Chubby. 'Centreline' heeft dankzij drummer Derrick D'Mar Martin en bassist Jerry Dermott een opwindende en aanstekelige groove. Albert en Popa Chubby zorgen voor zinderend snarenwerk tijdens hun battlewerk op de gitaar en dat levert spetterend vuurwerk op. In dit nummer zingt Albert over de focus bewaren in de onrust die ons omringt. Zangeres Lisa Andersen maakt met haar prachtige stem het vocale gedeelte helemaal af. Met energiek slagwerk trekt Derrick D’Mar Martin de Luther 'Snake Boy' Johnson cover 'Get Down To The Nitty Gritty' uit 1989 op gang. Op dit album is het een duet tussen Albert Castiglia en Alabama Mike. Het is een aanstekelige Chicago blues shuffle, die nieuw leven wordt ingeblazen door Albert Castiglia en zijn Righteous Band. Natuurlijk haalt Castiglia hier weer fantastisch uit met een zinderende en priemende gitaarsolo. Het tweede duet is de prachtige, meer dan zes minuten durende ballade 'Mama, I Love You'. Het is een duet van Albert met Kevin Burt. Albert en Kevin schreven samen met bassist Jerry Lemmott deze emotionele, tijdloze ballade over de ongevoeligheid van racistisch geweld. Jim Pugh schittert met een prachtige pianosolo en even later neemt Castiglia grandioos over met een machtige en gevoelvolle snarensolo op zijn sixstring. Later in het nummer pakt Castiglia nogmaals fantastisch uit op de gitaar. 

 

 

 

 

 

 

 

Albert Castiglia geeft een moderne touch aan de Willie Dixon klassieker 'You Can't Judge A Book By The Cover'. Het is dit nummer dat Alberts dochter Rayne koos toen Albert haar vroeg om een bluesnummer te kiezen om samen met haar te zingen op zijn nieuwe album. Albert en Rayne beschikken beide over een fantastische stem, die ook bovendien ook nog goed met elkaar matcht. Je voelt aan alles dat de vader zeer blij is om dit samen met zijn dochter te mogen zingen. In dit aanstekelijke nummer kunnen de gitaarliefhebbers andermaal genieten van uitstekend snarenwerk. Deze keer komt dat van Christone Kingfish Ingram en Albert Castiglia. Wijlen Rick Danko en Eric Clapton schreven de emotionele coutry/pop ballade 'All Our Past Times' voor Clapton's album 'No Reason to Cry ' uit 1976. Ook voor dit duet wist Castiglia met Danielle Nicole en Joe Bonamassa, één van beste zangeressen en één van de beste gitaristen te strikken. Het resultaat is dan ook een fantastisch vocaal nummer dat met veel passie en emotie wordt gezongen door Danielle Nicole en Albert Castiglia. Het gitaarwerk van Albert en Joe Bonamassa is gewoonweg  subliem en past perfect in dit wondermooie nummer. Het lijkt dat het erin gesmolten is. Ook een dikke pluim voor Jim Pugh (of Kid Andersen) die 'All Our Past Timess' van een geweldige orgelpartij voorziet.  

 

 

 

 

 

 

 

Het derde originele, door Albert geschreven nummer op dit album is 'Till They Take It Away', waarvoor Albert de jonge vrouwelijke gitariste Ally Venable uitnodigde om te komen mee spelen. Met energiek slagwerk en een beukende baslijn leggen drummer Derrick D’Mar Martin en bassist Jerry Jemmott er stevig de pees op in de opdwepende bluesrocker 'Till They Take It Away'. Ally en Albert imponeren tijdens hun solo's om beurt met vurig en snedig psychedelisch gitaarwerk. In de inleiding vertelde ik al dat er ook twee covers op het album stonden van Albert's vroegere baas en mentor Junior Wells. De eerste cover van Junior Wells is de slowblues 'Come On In This House'. Albert zingt het nummer met veel passie en emotie. De instrumentale hoogstandjes krijgen we met een prachtige solo van Rick Estrin op de mondharmonica, gevoelvol en fijn gitaarwerk van Albert  en een puike solo van Jim Pugh op de piano. 'Come On In This House' is zes minuten lang een lust voor onze gehoororganen. Het tempo gaat flink de hoogte in voor het soulvolle 'You Were Wrong' met een schitterende saxofonist Jimmy Carpenter en een wervelende toetsenist Jim Pugh in de hoofdrollen. 

 

 

 

 

 

 

 

 

Twee geweldige gitaristen die elkaar erg goed aanvoelen zijn Albert Castiglia en Josh Smith en dat laten ze ook horen in de funky Buddy Guy cover 'The Dollar Done Fell'. Een zes minuten durend nummer waarin het elke seconde genieten is van de instrumentale vaardigheden van de bandleden van The Righteous Band en met de gitaren in een absolute glansrol.  Met zijn diepe funky baslijn zorgt Jerry Jemmott voor een heerlijke groove en Albert en Josh halen het beste van elkaar naar boven met hun opwindend en opdwepend snarenwerk op hun sixstrings. Met Kid Andersen en Jim Puch is er ook veel en uitstekend toetsenwerk te horen op 'The Dollar Done Fell'. Lisa Andersen laat andermaal horen dat ze over een erg goede stem beschikt. Het vierde en laatste geschreven nummer van Castiglia is het emotionele, Southern getinte 'No Tears Left To Cry' met Albert Castiglia op gitaar en Gary Hoey op slidegitaar. Het genieten van het knappe slagwerk van Derrick D’Mar Martin en percussionist Jon Otis. Natuurlijk staan de gitaren van Albert en Gary in het middelpunt van de belangstelling. Zij tillen het nummer nog een niveau hoger.  Albert sluit het album af met de tweede Junior Wells cover 'What My Mama Told Me', een sterke ouderwetse Chicago bluesshuffle met Rick Estrin op mondharmonica en Albert Castiglia en Monster Mike Welch die voor het instrumentale vuurwerk zorgen.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Albert Castiglia put met 'Righteous Souls' uit een rijke traditie van bluesiconen zoals Willie Dixon, Junior Wells en Buddy Guy, maar voegt daar zijn eigen unieke flair aan toe. Zijn muziek is doordrenkt met een gevoel van authenticiteit en oprechtheid dat moeilijk te vinden is in de hedendaagse muziekscene. Tegelijkertijd experimenteert hij met verschillende stijlen binnen de blues, zoals soul en rock, wat resulteert in een dynamisch en divers album. Wat 'Righteous Souls' echt doet schitteren, is de technische vaardigheid van zowel Castiglia als van zijn gastmuzikanten en begeleidende muzikanten. De productie, verzorgd door de gerenommeerde Mike Zito en Kid Andersen, is helder en goed gebalanceerd, waardoor elk instrument volledig tot zijn recht komt. De gitaarsolo's zijn scherp en duidelijk, de ritmesectie strak en ondersteunend, en de toegevoegde elementen zoals blazers en keyboards geven het geheel een rijke textuur. (9/10)

 

 

 

 

 

 

Walter Vanheuckelom

 

 

 

 

1. Centerline ft. Popa Chubby (written by Albert Castiglia)

2. Get Down to the Nitty Gritty ft. Alabama Mike (written by Luther ‘Snake Boy’ Johnson)

3. Mama, I Love You ft. Kevin Burt (written by Albert Castiglia, Kevin Burt and Jerry Jemmott)

4. You Can’t Judge a Book by the Cover ft. Christone ‘Kingfish’ Ingram & Rayne Castiglia (written by Willie Dixon)

5. All Our Past Times ft. Danielle Nicole & Joe Bonamassa (written by Richard Danko and Eric Clapton)

6. Till They Take It Away ft. Ally Venable( written by Albert Castiglia)

7. Come On In This House ft. Rick Estrin (written by Amos Blakemore)

8. You Were Wrong ft. Jimmy Carpenter (written by Arzell Hill)

9. The Dollar Done Fell ft. Josh Smith (written by Buddy Guy)

10. No Tears Left to Cry ft. Gary Hoey (written by Albert Castiglia)

11. What My Mama Told Me ft. Rick Estrin & Monster Mike Welch (written by Amos Blakemore)

 

The Righteous Band:

Albert Castiglia – Vocals and Guitar

Jerry Jemmott – Bass

Jim Pugh – Keyboards

Derrick D’Mar Martin – Drums

Kid Andersen – Guitar, Keys, and Bass

Lisa Andersen: Backing vocals

Jon Otis: Percussie

Jack Sanford: Bariton saxofoon

Eddie Tarczy: Harpsicord ((klavecimbel).)

 

 

Gastmuzikanten

Rayne Castiglia: Zang

Joe Bonamassa: Gitaar

Josh Smith: Gitaar

Danielle Nicole: Zang

Christone Kingfish Ingram: Gitaar

Popa Chubby: Gitaar

Ally Venable: Gitaar

Kevin Burt: Zang

Monster Mike Welch: Gitaar

Gary Hoey: Gitaar

Rick Estrin: Mondharmonica

Jimmy Carpenter: Saxofoon

Alabama Mike: Zang