ANDREAS DIEHLMANN BAND - LONG WAY TO GO

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

In een kleine vijf jaar brachten de Duiste bluesrock muzikant Andreas Diehlmann en zijn band zeven albums en een uitgebreide Best Of compilatie op de markt. Zes jaar na zijn debuut, verscheen begin mei 2023 zijn achtste album 'Long Way To Go'.  Kwantiteit hoeft niet altijd hetzelfde te zijn als kwaliteit, maar bij Diehlmann is het fundamenteel anders, en dus werd hij vorig jaar niet voor niets bekroond met de 'German Blues Award'. ​Met het winnen van de German Blues Award als Best Band Of 2022 staat de Andreas Diehlmann Band absoluut aan de top van de Duitse bluesscene. Andreas Diehlmann schreef acht van de negen songs op 'Long Way To Go'. Het laatste nummer is een cover van de Elmore James klassieker 'The Sky Is Crying'. Als een geoliede machine baant de band zich een weg door hun eigen composities, die sterk geworteld zijn in de traditionele blues, maar toch een zeer onafhankelijke en moderne touch hebben. Jörg Sebald op bas en Tom Bonn op drums vormen de ritmisch dynamische basis van het powertrio rond de uitzonderlijke gitarist Andreas Diehlmann.

 

 

 

 

 

 

 

​Andreas trekt met een machtige dobro intro de titeltrack 'Long Way To Go' op gang. Eenmaal de andere instrumenten hun intrede doen krijgen we een opzwepende bluesrocker met Zuiderse invloeden. Andreas heeft een gruizige, doorleefde stem en die past perfect bij de muziek die hij brengt. Drummer Tom Bonn en bassist Jörg Sekale zorgen voor de stomende groove en Tom Bornemann is heel het nummer uitstekend aanwezig met gierend werk op het orgel. 'Long Way To Go' heeft een erg sterk refrein. Andreas blijft het ganse nummer kruiden met vette slide riffs en naar het einde toe haalt hij nog fel uit met een snedige en pittige gitaarsolo. Sterke opener. De band blijft op hetzelfde elan verder rocken in de boogie bluesrocker 'Pretty Baby' , waarin heel wat ZZ Top invloeden te horen zijn. 'Pretty Baby' is een schitterend nummer dat tijdens de concerten van de Andreas Diehlmann Band voor de nodige sfeer zal zorgen. Ook in de stuwende rocker 'Way To Hell', dat opgebouwd is rond een sterke steeds weerkerende riff, blijven de ZZ Top invloeden sterk aanwezig. De sterkte van deze powerformatie komt ook hier weer volledig tot zijn recht. Met energiek en strak slagwerk en een beukende baslijn zorgen drummer Tom Bonn en bassist Jörg Sekale andermaal voor een pompende groove, waarop Andres Diehlmann nogmaals fors kan uithalen op zijn sixstring, met als resultaat priemend en snedig snarenwerk dat heel wat gitaarliefhebbers zal doen genieten.

 

 

 

 

 

 

 

Er wordt gas terug genomen voor de Gary Moore getinte slowblues 'Broken (Into Little Bits)', een pareltje dat meer dan zes minuten duurt en een waar genot is voor het oor van elke muziekliefhebber. Toetsenist Tom Bornemann draagt met zijn warme Hammond B3 klanken de melodie van 'Broken 'Into Little Bits)'. Met een epische snarensolo, die je raakt tot in de kleinste vezel van je lichaam, speelt Andreas Diehlmann zich in de schijnwerpers van deze ronduit schitterende slowblues. 'Burning Slow' is een stevig groovende midtempo bluesrocker met een stompende groove. Met zwaar overstuurd gitaarwerk weet Andreas Diehlmann andermaal zijn stempel op het nummer te drukken. De gruizige Texas bluesrocker 'Bad Luck' doet meteen weer aan de hoogdagen van ZZ Top denken. Al de dingen die misgaan, zelfs de meest hilarische zijn volgens Andreas in dit nummer gewoonweg brute pech. Drummer Tom Bonn en bassist Jörg Sekale tonen nogmaals dat ze een erg stevige en betrouwbare ritmesectie zijn en Andreas strooit het gehele nummer gretig rond met snedige en priemende gitaarriffs. Met knap toetsenwerk bewijst Tom Bornemann  zijn meerwaarde in de muziek van de Andreas Diehjmann Band. Het kwartet blijft gretig verder rocken met de boogie rocker 'Wedding Dress'. Ook hier zit het Andreas niet mee want de bruid verdween al in de kerk. Ook hier weer dezelfde ingrediënten, namelijk strak en energiek slagwerk, een beukende baslijn en fantastisch gitaarwerk en toetsenwerk. De gruizige en doorleefde stem past, net als de andere songs op het album, weer perfect. 

 

 

 

 

 

 

 

 

Het meer dan zeven minuten durende 'Baby It's Gonna Rain All Night' is een melodieuze slowblues, waarvan de melodie gedragen word door de warme Hammond klanken van Tom Bornemann. Met een fantastische Hammond solo zet Tom Bornemann zijn uitstekende instrumentale prestatie nog meer in de verf. Naar Het einde toe is het de beurt aan Andreas, die met een soulvolle en gevoelvolle gitaarsolo de kers op de taart plaatst. Andreas Diehlmann sluit het album af met een stevig pompende en intense versie van de Elmore James cover 'The Sky Is Crying'. Gitarist Andreas Dielhmann pakt andermaal uit met scheurende riffs en vlammend en priemend gitaarwerk. Met deze cover krijgen we een uitstekend einde van een fantastisch album. Wie van stevige bluesrock en Texasrock houdt moet zeker het album 'Long Way To Go' kopen. Ook de fans van ZZ Top zullen in hun nopjes zijn met dit album, want er zitten wel wat gelijkenissen tussen de muziek van ZZ Top en de Andreas Diehlmann Band. 'Long Way To Goo' is een album dat met zijn negen sterke nummers, vanaf het begin tot aan het einde boeiend blijft. Er is op geen enkel moment een beetje verval of een minder moment. Top album. (9/10)

 

 

 

 

 

 

Walter Vanheuckelom

 

 

 

 

 

 

01. Long Way To Go

02. Pretty Baby

03. Way To Hell

04. Broken (Into Little Bits)

05. Burning Slow

06. Bad Luck

07. Wedding Dress

08. Baby It’s Gonna Rain All Night

09. The Sky Is Crying

 

Andreas Diehlmann - zang/gitaar

Tom Bonn - slagwerk

Jörg Sekale - basgitaar

Tom Bornemann - Orgel