ANGELA STREHLI - ACE OF BLUES

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

De Amerikaanse blueszangeres Angela Strehli werd op 22 november 1945 geboren in New York City. In het begin van de jaren zestig leerde ze basgitaar en mondharmonica spelen. Wat later begon ze ook te zingen. In 1966 bezocht ze Chicago en woonde er concerten bij van Howlin' Wolf, Muddy Waters en Buddy Guy. In haar laatste universiteitsjaar vormden Strehli en Lewis Cowdrey The Fabulous Rockets. Strehli zong vervolgens als achtergrondzangeres voor James Polk And The Brothers. In 1972 was ze één van de oprichters van de band Southern Feeling, samen met W.C. Clark en Denny Freeman. Drie jaar later werd Strehli stagemanager en geluidstechnicus bij Antone's, een nachtclub in Austin, Texas. In 1986 nam Angela de EP 'Stranger Blues' op en een jaar later verscheen haar debuutalbum 'Soul Shake'. Beide opnames verschenen bij Antone's Records. In 1993 verscheen bij Rounder Records haar album 'Blonde And Blue', in 1998 volgde 'Deja Blue' en in 2005 'Blue Highway'. Samen met clubeigenaar Clifford Antone, Kim Wilson, Stevie Ray Vaughan en Jimmie Vaughan bouwde Angela de Austin, Texas blues scene op. In 1993 verhuisde Angela naar  Marin County, Californië. Ze verscheen op festivals zoals Notodden Blues Festival, Long Beach Blues Festival, Edmonton's Labatt Blues Festival en het San Francisco Blues Festival. In 2003 nam ze muziek op voor het tribute album 'Shout, Sister, Shout: A Tribute to Sister Rosetta Tharpe'. Samen met  Tracy Nelson, Annie Sampson en Dorothy Morrison maakt Angela Strehli ook deel uit van Blues Broads. Hun live optreden van 4 november 2011 vanuit het Throckmorton Theatre werd uitgebracht als een CD/DVD-opname door Delta Groove Productions in 2012. Op 28 november 2022 verscheen bij New West Records haar nieuwste album 'Ace Of Blues'. Het is het haar eerste studio album sinds zeventien jaar onder haar naam. 'Ace Of Blues' is een eerbetoon aan de artiesten die haar gedurende haar hele carrière hebben geïnspireerd en bevat vertolkingen van nummers die beroemd zijn geworden door oa. Elmore James, Chuck Berry, Muddy Waters, Howlin' Wolf, Otis Clay. Het eindigt met 'SRV', een mooi en persoonlijk eerbetoon aan wijlen Stevie Ray Vaughan. 

 

 

 

 

 

 

 

Het album opent met de soulvolle ballade 'Two Steps From The Blues' van Bobby Bland. Buiten de diepe stem van Angela is het vooral genieten van de uitstekende blazerssectie, met  de saxofonisten Rob Sudduth en Johnnie Beaumont en trompettist Marvin McFadden.  De rauwe stem en het vette slidewerk van Elmore James maakte een diepe indruk op Angela. Op haar eerste album 'Soul Shake' coverde ze al 'It Hurts Me Too' en op dit album eert ze Elmore James andermaal met het lekker swingende rhythm & blues nummer 'Person To Person'. De slidegitaar komt hier niet zo op de voorgrond, maar wel het levendige en fijne pianospel van de tachtigjarige John Allair. De fans van Van Morrison zullen deze fijne toetsenist zeker kennen, want hij tourt nog steeds met Van. Angela Strehli blijft in haar eerbetoon aan haar muzikale helden vrij kort bij het origineel, dat is ook het geval in de O.V. Wright klassieker 'Ace Of Spades', al voegt ze hier toch een aantal regels persoonlijke tekst aan het nummer toe. In die tekst legt ze uit hoe ze aan de naam 'Ace' kwam tijdens haar jaren in Antone's, de muziekclub in Austin die ze hielp oprichten. De liefhebbers van soul en funk komen zeker aan hun trekken in het erg dansbare 'Ace Of Spades'. 

 

 

 

 

 

 

 

 

We krijgen Chicago Blues met het door Willie Dixon geschreven 'I Love The Life I Live'. waarin de zevenenzeventig jarige zangeres iedereen duidelijk maakt dat ze tevreden is met haar huidige leven en met het leven dat ze geleefd heeft. Instrumentaal is er een hoofdrol weggelegd voor mondharmonicaspeler Mark Kazanoff. De driekoppige blazerssectie is weer uitdrukkelijk van de partij in 'You Never Can tell', een cover van Chuck Berry. Met een uitgekleed drumstel, met alleen een kick en een snare trommel, bepaalt drummer Bill Gibson het ritme en pianist Johnny Allair schittert met zijn barrelhouse getint toetsenwerk op een oude upright piano. Mike Schermer schittert op de gitaar tijdens de meeslepende slowblues 'Gambler's Blues', een cover van de grote BB King. Angela draagt haar versie op aan Otis Rush, die het nummer ook regelmatig speelde tijdens zijn concerten. Het enige nummer op het album dat Angela Strehli regelmatig zong tijdens haar carrière is 'Howlin' For My Darling' van blueslegende Howlin' Wolf. Het gehuil van de wolf ontbreekt ook niet op Angela's versie. Angela en haar man Bob hebben heel goede herinneringen aan soul koning Otis Clay. Zijn klassieker 'Trying To Live My Life without You', een lied over een afgebroken relatie, mocht daarom niet ontbreken op dit album. De blazerssectie komt weer ruimschoots aan bod en ook backing zangeres Lisa Leuschner en het koor Sons Of The Soul Revivers leveren een heel knappe bijdrage. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Ook aan Jimmy Reed en zijn gitarist Eddie Taylor heeft Angela Strehli goede herinneringen. Om beide muzikanten te eren koos ze voor 'Take Out Some Insurance'. Ze verloochent het kenmerkende Jimmy Reed ritme niet. Vocaal weet Angela andermaal te overtuigen met haar prachtige, relaxte stemgeluid. Het moment dat Little Milton aan Angela vroeg om samen op tournee te gaan, beschouwt de zangeres nog steeds als één van de hoogtepunten uit haar carrière. Het ging uiteindelijk niet door omdat Angela verplichtingen had waar ze niet onderuit kon op dat moment. Het funky soulnummer 'More And more' is een machtig eerbetoon Little Milton. Het is één van de hoogtepunten op het album. Ook de gospelliefhebbers komen aan hun trekken met het opzwepende 'I Wouldn't Mind Dying' van Dorothy Love Coates. Samen met The Sons Of The Soul Revivers maakt Angela andermaal een geweldige versie van deze vintage gospelsong. Angela sluit haar album af met een eerbetoon aan Stevie Ray Vaughan. Het is het enige nummer dat ze zelf schreef en ze nam het al in 2005 op op haar laatste studioalbum 'Blue Highway'. Angela werkte twee jaar aan 'SRV', maar het is dan ook wel echt meesterwerk. Steve Ray Vaughan was samen met zijn broer Jimmy,  Angela Strehli, Clifford Antone en Kim Wilson de opbouwers van de Austin blues scene. Hoewel er geen nieuwe songs op 'Ace Of Blues' te vinden zijn, is het het toch een erg genietbaar album. Het bevat erg sterke songs en Angela Strehli beschikt nog steeds over een prachtige stem. (7,5/10)

 

 

 

 

 

 

 

 

Walter Vanheuckelom

 

 

 

 

01. Two Steps From The Blues 

02. Person To Person 

03. Ace Of Spades 

04. I Love The Life I Live 

05. You Never Can Tell 

06. Gambler's Blues 

07. Howlin' For My Darling 

08. Trying To Live My Life Without You 

09. Take Out Some Insurance 

10. More And More 

11. I Wouldn't Mind Dying 

12. SRV

 

 

 

Angela Srehli: Zang

Mike Schermer: Gitaar

Steve Ehrmann: Bas

Kevin Hayes: Drums

Mike Emmerson: Keyboards

Johnny Allair; Keyboards

Jim Puch: Hammond B3

Walter Morgan Jr. : Gitaar

Daquantae Johnson: bas

Paul Revelli: Drums

Bill Gibson: Drums

Mark Kazanoff: Mondharmonica

Rob Sudduth: Tenor saxofoon

Johnnie Beaumont: Bariton saxofoon

Marvin McFadden: trompet

Christoffer'Kid' Andersen: Gitaar

Sons Of The Soul Revivers: Backing vocals

Lisa Leuschner: Backing vocals op 5 en 8