BILLY TRUITT - ABSTRACT TRUTH

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Billy Truitt, geboren in het zuiden van Idaho, begon zijn muzikale carrière bij Jack Ely And The Kingsmen. Uncle Sam belde een paar jaar later en na een rondreis door zonnig Zuidoost-Azië keerde Billy terug en sloot hij zich aan bij Crescendo. Veruit de belangrijkste muziek autoriteit werd de populaire noordwestelijke band Easy Chair, die met veel nationale en internationale toeracts de band van de jaren zeventig werd. Samen met zijn vrienden Terry Miller en Charlie Coe van Paul Revere and The Raiders opende Billy een opnamestudio in zijn woonplaats Boise. Wat later tekende  Billy een productieovereenkomst met Curb Records en verhuisde hij naar Zuid-Californië, waar hij zich verschanste in de Bakersfield Honkytonk en L.A. studio en clubscene. Na zijn verhuizing naar Las Vegas in de jaren negentig begon Billy te werken met de roots/rockabilly band The Ruffnecks en later met de Blind Pig artiesten Contino. Dat project werd later The Vegas Strip Kings, dat succes genoot met het album 'Jackpot' uit 2019. Nu brengt Billy Truitt onder zijn eigen naam het album 'Abstract Truth' uit, met daarop tien songs, waaronder acht originele zelf geschreven nummers. Voor dit album kon Billy ondermeer op de bekwame muzikanten van Vegas Strip Kings rekenen. 

 

 

 

 

 

 

Het album opent met het feestelijke NOLA nummer 'Who's Been Trying', dat op een relaxte wijze word gezongen door Billy Truitt. Behalve op zang horen we Billy Truitt ook op de accordeon, piano en Hammond. Jimmy Carpenter strooit het gehele nummer gretig rond met knappe saxofoon riffs en met een uitstekende solo zet hij zelf de kers op zijn prachtige instrumentale prestatie. Het wordt rustiger met 'No Light Blues'. Het heeft dankzij Justin Truitt een heerlijke drumbeat. Met Billy, Al Ek en Chris Tofield hebben we drie gitaristen op het album en dat vertaalt zich in 'No Light Blues' in knap en gevoelvol snarenwerk. Het gitaarwerk wordt vinniger en pittiger in 'Truth Come Home'. Het heeft een zeer dansbaar Zuid Amerikaans ritme. Jimmy Carpenter blaast met de saxofoon een snuifje soul in 'Truth Come Home' en Billy Truitt schittert met het accordeon en met een knappe Hammond solo zorgt hij voor een mooie outro. 

 

 

 

 

 

 

Met 'Waymore Blues' en 'True' volgen twee covers. De eerste werd geschreven door Waylon Jennings en het krijgt in de versie van Billy Truitt een hele gedaanteverwisseling en werd instrumentaal veel rijker. 'Waymore Blues' is een loom swingende bluesshuffle, met heerlijk saxofoonwerk van Jimmy Carpenter, levendig pianospel van Billy Truitt en pittig gitaarwerk. De ballade 'True' is een cover van James Booker. Het is een piano gedreven nummer, dat met veel gevoel en flair wordt gezongen door Billy. Zeer geslaagde cover. We krijgen terug een Zuid Amerikaans ritme in 'Salvation Or Hell And Famous Patatoes'. De blazers zijn uitstekend en uitdrukkelijk aanwezig met Jimmy Carperter op saxofoon en Al Ek op de mondharmonica. Toch is het Billy Truitt die zich in het slot nog het meest in de kijker speelt met een prachtige toetsensolo. Billy Truitt blijft bij zijn Zuid Amerikaans ritme in 'Life Like Art', waarin hij ons weer laat genieten van zijn mooie accordeon klanken. Ook de uitstekende gitaarsolo van Al Ek zal weer heel wat luisteraars kunnen bekoren. Dit is het soort muziek dat herinneringen oproept aan de grote Willy DeVille.  

 

 

 

 

 

 

Het gezapig swingende 'Hobo Flatts' is een piano gedreven nummer, waarin Al Ek ons laat genieten van zijn heerlijke Lapsteel gitaarklanken en fijn mondharmonicawerk. Billy Truitt kleurt het nummer met een fijne en levendige piano solo. Er wordt nog een tandje bijgestoken voor 'Preacher Stole My Angel', een vloeiend nummer met een country vibe. Billy Truitt schittert zowel op de piano als op Het Hammond. Al Ek strooit het gehele nummer gretig rond met heerlijke gitaar riffjes. Het album wordt afgesloten met het instrumentale, meer dan zeven minuten durende, 'Ragtime Eastern Cowboy "22"'. Het is een jazzy getint nummer, waarin de sterkte van de band volledig tot zijn recht komt. De meeste muzikanten krijgen ook de vrijheid om hun klasse te etaleren tijdens een korte solo. Ik onthou in deze instrumentale jam in ieder geval het prachtige mondharmonicawerk van Al Ek, de mooie diepe bassolo van Mike Seifrit en het jazzy pianospel van Billy Truitt. 'Abstract Truth' van Billy Truitt is een prima album, met heel wat feestelijke NOLA muziek en zwoele Zuid Amerikaanse ritmes. (7,5/10)

 

 

 

 

 

 

Walter Vanheuckelom

 

 

 

 

01. Who's Been Trying

02. No Light Blues

03. Truth Come Home 

04. Waymore Blues

05. True

06. Salvation Or Hell And Famous Potatoes

07. Life Like Art

08. Hobo Flatts

09. Preacher stole My Angel

10. Ragtime Eastern Cowboy "22"

 

 

Billy Truitt: Zang, piano, Hammond, accordeon, elektrische en akoestische gitaren

Al Ek: Akoestische en elektrische gitaren, Lapsteel, mondharmonica, zang (8)

Chris Tofield: Elektrische gitaar

Jimmy Carpenter: Tenor en bariton saxofoon

Justin Truitt: Drums en percussie

Mike Seifrit: Bas

Steve Eaton: Zang (7)

Rob Edwards: Dog House Bas (4)