BLUE SISTERS IN CONCERT - BLUES CARAVAN 2016 WITH INA FORSMAN, LAYLA ZOE, TASHA TAYLOR - CD/DVD

 

 

 

https://nl-nl.facebook.com/bluescaravan/

 

http://www.rufrecords.de/index.php?option=com_content&view=article&id=319:bc-2016&catid=12&Itemid=194&lang=e

 

 

 

 

 

In 2016 organiseerde RUF Records zijn twaalfde Blues Caravan. Ditmaal waren het drie vrouwen die deze Blues Caravan konden gebruiken om hun nieuwe album te promoten in Europa en de Verenigde Staten. Ina Forsman, Layla Zoe en Tasha Taylor gingen onder de naam The Blue Sisters gezamenlijk de uitdaging aan. We zullen de dames even in het kort voorstellen. Ina Forsman is de rijzende ster van de Finse blues scene. Haar doorbraak kwam er na een geweldige vertolking van 'All I Could Do Is Cry' van Etta James, in de finale van de Finse Idool wedstrijd op televisie. De Finse blues harmonica legende Helge Tallqvist, nam haar dadelijk onder zijn hoede en nam haar op in zijn band, zodat Ina haar weg kon zoeken in de muziekwereld. In 2014 mocht ze Finland vertegenwoordigen op de Europese Blues Challenge in Riga en daar imponeerde ze

weer met haar stem en dat ontging Guy Verlinde niet. Guy en Ina gingen samenwerken en zo konden we deze zangeres al verschillende malen live bewonderen in België en Nederland. Begin 2016 verscheen haar titelloze album Ina Forsman en misschien zorgt het album en deze Blues Caravan voor de definitieve doorbraak van Ina. Tasha Taylor is een Amerikaanse soul zangeres, songwriter en actrice. Ze is de dochter van de Amerikaanse soul en rhythm and blues zanger Johnnie Taylor. Ze is geboren en getogen in Dallas, Texas. Ze heeft niet alleen het talent, maar ook de onvermoeibare werkkracht van haar vader geërfd. Op 18 maart 2016 verscheen haar derde album 'Honey For The Biscuit'. Het album bevat dertien eigen geschreven nummers en een paar gastmuzikanten, zoals Keb Mo, Samantha Fish, Tommy Castro en Robert Randolph kwamen hun steentje bijdragen aan dat album. Layla Zoe is de bekendste van de drie zangeressen. Layla Zoe werd geboren in de late jaren zeventig in Brits Columbia, Canada. Later verhuisde ze naar Toronto. Layla begon al erg vroeg te zingen en had ook al op vrij jonge leeftijd podium ervaring. Haar vader had een band en daar mocht zij als prille tiener haar eerste stappen als zangeres zetten. Haar liefde voor de blues komt dankzij de uitgebreide platen collectie van haar vader en ze koos ze al vrij vroeg om muziek te maken in het blues, bluesrock genre. Ze wordt dikwijls vergeleken met de legende Janis Joplin omdat haar stem timbre nogal kort bij dat van Joplin aanleunt. Na haar overwinning op de Compo 10 Blues Songwriting Competition in Jaarvenpaa, Finland in 2006 begon Layla ook in Europa te touren. Een paar jaar later leert ze de Duitse bluesrock muzikant Henrik Freischlader kennen en er ontstond een bloeiende lyrische en muzikale samenwerking tussen Henrik en Layla. Het resultaat was het album 'Sleep Little Girl' in 2011 en haar album 'The Lily' in 2013. 'The Lily' werd door Downbeat Magazine verkozen als beste album in 2014. Voor haar samenwerking met Freischlader had de Canadese ook al vier studio albums en één live album op haar palmares. Voor mij is Layla Zoe in de eerste plaats een zangeres die je live moet zien en horen en het live album ‘Layla Zoe Live At The Spirit Of 66’, uit 2015 is daar een goed voorbeeld van. Eind 2015 werd de muzikale samenwerking met Henrik Freischlader op pauze gezet en begon Layla met haar gitarist Jan Laacks nieuwe nummers te schrijven. Dit was niet de enige grote verandering in haar muzikale carrière want Zoe tekende ook een contract bij het grote Ruf Records. Het resultaat is 'Breaking Free', een machtig album met elf nummers dat eind februari 2016 verscheen.

 

 

 

 

 

Van de Blues Caravan wordt de laatste jaren steeds een CD/DVD uitgebracht en dit jaar is dit niet anders. De CD bevat zestien nummers en de DVD zesentwintig songs. Voor de bespreking gaan we het bij de DVD houden omdat daar alle songs op te vinden zijn. In de muziekclub Hisrch in Nüernberg, Duitsland werden op 22 februari 2016 de opnames gemaakt die we op dit album te horen krijgen. Platenbaas Thomas Ruf komt persoonlijk The Blue Sisters aankondigen en de drie dames beginnen gezamenlijk aan hun concert. De bandleden achter de vrouwen zijn David Floreno op gitaar, Walter Latuperissa op bas en Markku Reinkainen op drums. Met de Aretha Franklin cover 'Chains Of Fool' weten de drie vrouwen dadelijk te bekoren. Ze nemen om beurt de lead vocals voor hun rekening en het valt dadelijk op hoe goed de stemmen van Tasha, Layla en Ina bij elkaar passen. Het is meteen een spetterend en veelbelovend begin van een meer dan twee uur durend concert. Daarna verdwijnen Layla en Tasha terug in de coulissen en begint Ina aan haar mini concert. Walter Latuperissa start met een bas intro aan de cover 'Your Love Has Lifted Me Higher And Higher' en meteen valt de geweldige strot van Ina Forsman op. Het nummer van Jackie Wilson is een halve eeuw oud, maar heeft nog niets van zijn schoonheid ingeboet. Daarna kiest de Finse voor eigen werk met het soulvolle 'Hanging Loose', de opener uit haar recentste album. Bassist Walter Latuperissa mag hier nogmaals in de schijnwerper met een paar korte bas solo's. Na 'Devil May Dance Tonight' komt er het heel dansbare Latijnse ritme van 'Farewell'. Het vleugje blues en reggae dat ook duidelijk in dit nummer terug te vinden is maakt het nummer nog sexier. Davide zorgt met een pittige solo voor nog meer sfeer. De jazzy ballade 'Bubbly Kisses' gaat over seks in dronken toestand. Miss Forsman gaat hier met haar stem wel erg hoog, misschien het gevolg van de passie die er op dat moment wel was. Het gaspedaal wordt ingeduwd voor de heel aantrekkelijke single 'Room For Love'. Dit soul nummer heeft heel wat hitpotentie en de pittige gitaar solo van Davide en de ritme wisselingen geven het nummer nog wat meer klasse. Met de vraag of het pupbliek klaar was voor wat blues begon Ina aan de stuwende shuffle 'Queen Bee', waarin gitarist Davide Floreno nogmaals stevig uithaalt en Ina Forsman met haar geweldige stem iedereen weet te beroeren. Haar laatste nummer is de Nina Simone cover 'I Want A Little Sugar In My Bowl'. De Finse maakt er een imponerende en beklijvende slowblues van.

 

 

 

 

 

Daarna is het de beurt aan de Texaanse Tasha Taylor. Deze dochter van de Amerikaanse soul en blues zanger Johnnie Taylor is een prettige verschijning, met een heel soulvolle stem en dat laat ze dadelijk horen in de R & B cover 'What Difference Does It Make' uit haar eerste album 'Taylor Made' uit 2010. Tasha was ook de enige van de drie dames die een gitaar meegebracht heeft. Na dit iets oudere nummer is het tijd om haar nieuwe album 'Honey For The Biscuit' te promoten en dat doet ze met de ballade 'Wedding Bells'. Mannen en relaties zijn duidelijk het favoriete onderwerp van Tasha. Ze schreef het wondermooie funky ‘Wheaterman’, met de gedachte aan een man die voor alle gelegenheden goed was. Dit funky nummer geeft het optreden terug de nodige energie en Tasha voelt zich duidelijk in haar sas in dit nummer. Haar soulvolle stem is gemaakt voor dit soort songs. De zangeres heeft veel interactie met haar publiek en laat zien dat ze geboren is om op het podium te staan en te performen. Toch trekt ze het ritme terug naar beneden met de intieme en romantische ballade 'One And Only', dat ze iets te lang rekt. Taylor vertelt dat ze net als Ina, een heel grote fan is van Amy Winehouse en ze wil ‘Valerie’ als ode brengen aan één van haar favoriete zangeressen. Markku Reinkainen op drums en Walter Latuperissa zorgen voor de funky R & B groove van deze mooie, iets meer gepolijste versie. Dit heel dansbare nummer zorgt voor dansende mensen in een volle Hirsch. Het is tijd voor Tasha’s laatste song en die wil ze opdragen aan haar vader Johnnie Taylor. Voor ze aan het nummer begint vertelt ze aan het publiek wie haar vader was. Johnnie overleed in 2000, maar hij zou een heel tevreden man geweest zijn mocht hij zijn dochter, zijn nummer horen brengen. Met het funky 'Who’s Making Love To Your Old Lady', krijgt ze de Hirsch in vuur en vlam en dat is niet verwonderlijk met dit geweldig aanstekelige ritme. De band houdt het lekker strak en Tasha bestrijkt het hele podium en maakt ondertussen veel contact met het publiek. Ze is in Europa misschien de minst bekende van de drie dames, maar daar zal na deze Blues Caravan tour wel verandering in komen.

 

 

 

 

 

Layla Zoe begint zoals ze veel van haar concerten begint,  a capella met het nummer 'Put Your Hands In The Air'. Daarna gaat Layla tien jaar terug in de tijd met de shuffle ‘Leave You For Good’ uit haar album 'Shades Of Blue'. Haar kenmerkende stem kleurt het nummer en ook Davide Floreno doet zijn duit in de zak met een uitstekende solo op zijn Fender Stratocaster. Walter Latuperissa op bas en Markku Reinkainen op drums zorgen voor de stomende groove. Het uitstekende 'Breaking Free' is Layla’s eerste album bij Ruf Records en het eerste album waarvoor haar gitarist Jan Laacks de muziek schreef. De funky blues song ‘Workhorse’ is een goed voorbeeld van deze samenwerking. Walter Latuperissa krijgt van de Canadese zangeres vrijgeleide om solo een funky groove uit zijn bas gitaar te toveren en Walter grijpt die kans met beide handen. 'Don’t Wanna Hurt Nobody' is een pareltje van Layla, dat zelden nog op haar setlist staat en het is dus een zeer aangename verrassing om het nog eens te horen. In dit soort tragere nummers komt de sterke rauwe stem van Layla nog meer tot zijn recht. Met heel veel gevoel en emotie brengt de Firegirl dit meeslepende mooie nummer en ook het fijne snarenwerk van Davide kan de menigte bekoren. Het viertal op het podium krijgt er een dik verdiend applaus voor. Tijdens de swingende shuffle 'Never Met A Man Like You' is er de pittige gitaarsolo van Davide en er ontstaat er een leuke interacie tussen hem en de zangeres. Layla sluit haar mini concert af met 'Sweet Angel', dat ze schreef voor haar beste vriendin Marsha, die spijtig genoeg in 2010 stierf als tengevolge van een hersenbloeding. Marsha was ook de vrouw die Layla haar nicknaam 'The Firegirl' gaf. Deze trage ballade wordt heel ingetogen en met veel emotie gezongen. Davide legt tijdens zijn huilende solo hetzelfde ingetogen gevoel in zijn gitaar als Layla in haar stem. Dit nummer laat niemand in de Hirsch onberoerd. Layla stelt de band nogmaals voor en daarna is het beurt voor een reeks covers die de Blue Sisters brengen als toegift.

 

 

 

 

 

Het begint met het stomende duet van de Rolling Stones cover 'Honky Tonk Woman', dat door Ina en Layla wordt gebracht. Daarna komt ook Tasha haar muzikale zusters vervoegen voor het soulvolle 'Tell Mama', dat niet zo rauw is als de originele versie van Etta James, maar dat kan niemand deren. Het publiek amuseert zich in dit heerlijk finale feestje. Het trio blijft bij Etta James met een erg knappe en gedreven versie van 'Down In The Basement'. Om beurt nemen Ina, Tasha en Layla de lead vocals voor hun rekening en Markku Reinkanen mag een korte, knappe drum solo geven. Het nummer wordt nog wat gerokken om het publiek te laten meezingen en dat lukt vrij aardig. Het publiek wil duidelijk meer en er volgen nog twee toegiften waarin de dames elkaar de loef proberen af te steken om wie het rauwste kan zingen. Het resultaat is een heel mooie versie van 'Come Together’ van The Beatles. Het zesentwintigste en laatste nummer wordt ‘Rock Me Baby’ van BB King. De drie dames en drie heren op het podium maken er een strakke en zwoele versie van. De band wordt nogmaals uitgebreid in de schijnwerpers geplaatst door Tasha, Layla en Ina en ze mogen om beurt een korte solo spelen. Davide Floreno mag de spits afbijten op zijn Strat. Even later laat Walter Latuperissa een mooie bas solo horen en ook drummer Markku Reinkainen komt uitgebreid aan bod en krijgt zo zijn moment van glorie. Daarna wordt het nummer nog wat gerokken door de sensueel bewegende zangeressen met hun zwoele stemmen. Het is spijtig genoeg ook het einde van dit concert, met drie erg sterke zangeressen, die elk in hun eigen stijl voor een mooi concert zorgden. De beeld en de klank kwaliteit zijn prima, dus is er geen enkele belemmering om deze mooie CD/DVD van de twaalfde Blues Caravan in huis te halen. (8,5/10)

 

 

 

Walter Vanheuckelom

 

 

 

 

Tracks:

Tracklist CD

Chain of Fools

Hanging Loose

Davil May Dance Tonight

Bubbly Kisses

No Room For Love

What Difference Does It Make

Wheatherman

Who’s Making Love

Work Horse

Don’t Wanna Hurt Nobody

Never Met A Man Like You

Honky Tonk Woman

Tell Mama

In The Basement

Come Together

Rock Me Baby

 

Tracklist DVD

Chain Of Fools

(Your Love Has Lifted Me) Higher And Higher

Hanging Loose

Devil May Dance Tonight

Farewell

Bubble Kisses

No Room For Love

Queen Bee

I Want a Little Sugar In My Bowl

What Difference Does It Make

Wedding Bells

Weatherman

One And Only

Calerie

Who’s Making Love

Put Your Hands In The Air

Leave You For Good

Work Horse

Don’t Wanna Hurt Nobody

Never Met A Man Like You

Sweet Angel

Honky Tonk Woman

Tell Mama

In The Basement

Come Together

Rock Me Baby

 

 

Ina Forsman: vocals

Layla Zoe: vocals

Tasha Taylor: vocals

David Floreno: guitar

Walter Lapupeirissa: bass

Markku Reinikaien: drums