CRYSTAL SHAWANDA - MIDNIGHT BLUES

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

De Canadese Crystal Shawanda groeide op in het Wikwemikong reservaat op een eiland in Ontario, Canada. Haar ouders voedden haar op met countrymuziek en leerden haar zingen en gitaar spelen, maar het was haar oudste broer die haar de liefde voor de bluesmuziek bijbracht. Hij speelde in de kelder muziek van Muddy Waters, BB King en Etta James. Ze begon country te spelen toen ze zes jaar was en bij de leeftijd van tien werd ze al betaald om op te treden. Toen ze twaalf was reed Crystal regelmatig samen met haar vader, die vrachtwagenchauffeur was, naar Nashville. Op haar dertiende nam ze haar eerste album op. Op haar zestiende verliet ze de ouderlijke woning en verhuisde ze naar Nashville. Ze kende er niemand maar ze probeerde er zoveel mogelijk te spelen. Na een tijdje kwam ze in contact met een gerespecteerd muziekmanager en die zei haar dat er niemand op een Indiaanse zat te wachten die country zong. Een illusie armer keerde Crystal terug naar huis in het reservaat. Ze bleef gebeten door de muziekmicrobe en na een tijdje besloot ze om opnieuw naar Nashville te gaan, met de vaste wil om nu wel te slagen. Ze speelde zes dagen per week in drie ploegen per dag in Tootsies Orchid Lounge, waar ze een productie deal wist te sluiten met Scott Hendricks. In 2007 tekende Crystal via Joe Galante, die een BB King en Janis Joplin cover van Crystal gehoord had, een platencontract bij RCA Records. Een jaar later verscheen daar haar eerste officiële album 'Dawn Of A New Day'. Daarna was het vier jaar wachten op de opvolger 'Just like You' dat bij New Sun Records verscheen en waarvoor Crystal een Juno Award ontving. Bij dat label verschenen ook nog haar eerste bluesalbum 'The Whole World’s Got The Blues' in 2014, 'Fish Out Of Water' in 2016, 'Voodoo Woman' in 2017 en 'Church House Blues' uit 2020. Haar nieuwe album 'Midnight Blues' werd uitgebracht door True North Records. Er staan tien songs op het album, waarvan Crystal er zes zelf schreef.

 

 

 

 

 

Het album opent met de titeltrack 'Midnight Blues'. Het is een midtempo bluesnummer, waarvan de melodie gedragen word door de orgelklanken van Jessie O'Brien of Peter Keys. Crystal zingt het nummer met veel emotie en passie. Halfweg haalt Dewayne Strobel uit met een erg knappe, melodieuze gitaarsolo. De stem van Crystal gromt en is krachtiger in het prachtige 'What Kind Of Man', een cover van Buddy Guy. Ook hier zijn de gitaar en het Hammond instrumentaal heel bepalend. We horen jammerende Hammondklanken en Dewayne Strobel zet de woorden van zijn vrouw nog wat kracht bij met snedig en opwindind gitaarwerk. Knap nummer. We horen een kreunende en huilende Crystal Shawanda in het energieke Delta bluesnummer 'Rumpshaker'. Instrumentaal is het genieten van het gruizig en opruiend mondharmonicawerk van Harpdog Brown of Steve Marriner. Drummer Marc Becket of Pete Abott en bassist Dave Roe zorgen voor de heerlijk stompende groove. Hoewel 'Midnight Blues' een bluesalbum is, koos Crystal het soulvolle en radiovriendelijke 'How Bad Do You Want It' als single om het album te promoten. Haar prachtige stem klinkt hier veel zachter en gladder. Haar man Dewayne Strobel etaleert andermaal zijn klasse als gitarist met heerlijk en melodieus gitaarwerk.

 

 

 

 

'Why Do I love You' is een meeslepende en melodieuze ballade, die Crystal met haar prachtige emotionele stem naar een hoog niveau tilt. De melodie wordt gedragen door de soulvolle Hammondklanken en gitarist Dewayne Strobel weet hetzelfde gevoel in zijn snarenwerk te leggen als zijn vrouw doet met haar stem. 'Why Do I Love You'  is een cover van Jim Lauderdale. Er zijn weinig zangeressen die overeind blijven als ze een Howlin' Wolf klassieker moeten zingen. Crystal Shawanda doet meer dan overeind blijven in het door Willie Dixon geschreven 'Evil'. Met een grommende stem graaft ze zich in het nummer en maakt het haar eigen nummer. Het gruizige mondharmonicawerk van Steve of Harpdog Brown en de heerlijke pianoloopjes van Peter of Jesse zorgen voor het instrumentale genot. Mocht Howlin' Wolf nog leven dan weet ik zeker dat hij trots zou geweest zijn op deze versie en op de stem van Crystal Shawanda. Vol overtuiging smeekt Crystal om haar ziel terug te geven in het soulvolle 'I Want My Soul Back'. Het Hammond B3 is het gehele nummer andermaal uitdrukkelijk en uitstekend aanwezig en Dewayne Strobel voorziet het nummer weer van pittig gitaarwerk. De Hammond gedreven ballade 'That's Just The Woman In Me' zal bij veel luisteraars bekend overkomen en dat is geen toeval want niemand minder dan Celine Dion had een mega hit met dit nummer. Het is een song die op het lijf geschreven is van Crystal Shawanda. In dit soort nummers komt haar prachtige en veelzijdige stem het best tot haar recht. Top cover.

 

 

 

 

 

 

Er komt terug meer swung in de muziek van Shawanda met het vloeiende liefdeslied 'Hold Me'. Het barrelhouse getint pianospel van Peter Keys of Jessie O'Brien is heel bepalend voor de sound en geeft 'Hold Me' nog een extra troef. In het afsluitende 'Walk With The Moon' hangt een sfeer van de jaren vijftig van vorige eeuw. Het is een romantisch lied, dat ook geschikt is om te gebruiken als lullaby. Instrumentaal kleurt Dewayne Strobel het nummer met heerlijke Lapsteel klanken. 'Midnight Blues', het achtste album van de Canadese Crystal Shawanda is een uitstekend en gevarieerd album. Crystal heeft een sublieme en veelzijdige stem, waarmee ze veel verschillende genres aankan. Ze kan grommen en kreunen (Rumpshaker, Evil), maar ze kan ook heel romantisch en zacht klinken (Walk With The Moon). Wie van een prachtige vrouwenstem houdt zal met dit album zeker in zijn nopjes zijn, want met haar stem zal Crystal Shawanda je nooit ontgoochelen. (8/10)

 

 

 

 

 

Walter Vanheuckelom

 

 

 

01. Midnight Blues 4:10

02. What Kind Of Man 5:35

03. Rumpshaker 3:30

04. How Bad Do You Want It 3:50

05. Why Do I Love You 3:52

06. Evil 3:57

07. I Want My Soul Back 4:14

08. That’s Just The Woman In Me 5:10

09. Hold Me 3:55

10. Walk With The Moon 3:25

 

 

 

Crystal Shawanda: Zang

Dewayne Strobel: Gitaren

Dave Roe: Bas

Marc Becket: Drums

Pete Abott: Drums

Louis Winfield: Drums op 4

Peter Keys: Piano en Hammond B3

Jessie O'Brien: Piano en Hammond B3

Angela Hurt: Backing vocals

Zhaawande Strobel: Backing vocals

Dewayne Strobel: Backing vocals

Steve Marriner: Mondharmonica

Harpdog Brown: Mondharmonica

Sean Jones: special guest op 4