Danny Bryant is geboren op 26 juli 1980 in Royston Hertfordshire Engeland, de streek waar hij ook opgroeide. Hij begon op vijftien jarige leeftijd gitaar te spelen en drie jaar later was hij al professioneel als muzikant bezig. Danny is een protegé van bluesman Walter Trout. Hij is één van de beste gitaristen van het Verenigd Koninkrijk en schrijft al zijn songs zelf. Danny Bryant brengt op regelmatige basis een album uit. 'Blood Money’ is al het negende studio album van Bryant en de vorige albums waren steeds toppers. De vraag is of Danny het niveau van 'Just As I Am', 'Hurricane' en ‘Temperature Rising’, om alleen de drie laatste albums van deze grandioze gitarist te noemen, kan evenaren of overtreffen, want laat ons eerlijk zijn dat waren echte pareltjes. 'Blood Money' is het derde album van Danny dat uitkomt op het Duitse label Jazzhaus Records. Het album werd opgenomen in augustus 2015 in de Grange Farm Studios te Emneth, Canbridgeshire. Richard Hammerton was ook nu weer de producer en mixer. ‘Blood Money’ bevat tien nieuwe originele songs, die allen door Danny geschreven zijn. Er zijn ook twee speciale gasten die hun medewerking verlenen aan dit album, namelijk mentor Walter Trout is te horen op de titel song ‘Blood Money’ en Bernie Marsden speelt mee op ‘Just Won’t Burn’. Op ‘Blood Money’ van Danny Bryant is de gitaar het hart en de ziel van het album.

Het album opent met de titel song ‘Blood Money’, een verschroeiende mix van rock en blues. Om beurt nemen Danny en zijn grote voorbeeld Walter Trout de vocalen en het gitaar werk voor hun rekening. Danny schreef dit duet al een tijdje geleden, met de gedachte om dit duet samen met zijn grote muzikale vriend en mentor Walter Trout te spelen. Door de gezondheid problemen van Walter dacht Danny even dat het bij een droom zou blijven, maar nu Walter weer bijna de oude is, stemde hij dadelijk in op het moment dat Danny om zijn medewerking vroeg. Het resultaat is een schitterende rauwe mix van rock en blues die je vanaf het eerste moment bekoort. ‘Masterplan’ opent met een vlijmscherpe gitaar en we horen duidelijk invloeden van legende Albert King. Danny zingt het nummer met de nodige grinta en met gruizige stem. In de eerste solo horen we een heerlijke jammerende gitaar, terwijl hij in de volgende solo knap gebruik maakt van zijn Wah Wah pedaal. Op elk album van Danny Bryant staan er een paar blues ballades waar je kippenvel van krijgt en dat is op ‘Blood Money’ niet anders. Het orgel van producer Richard Hammerton is mooi en constant aanwezig zonder te domineren. Danny’s stem is hier heel emotioneel en breekbaar. De goede raad die we meekrijgen van de Engelse gitarist in dit nummer is, dat je moet leven terwijl je nog in leven bent. ‘Unchained’ is een eerbetoon aan de Albert King Stax recordings. In deze soulvolle blues song trekt de gitaar weer alle aandacht naar zich toe. Danny haalt een paar maal verschroeiend uit en heeft ook een paar mooie overgangen in zijn gitaar spel. We horen hier ook een blazer sectie en mooie backing vocals. Danny heeft veel respect voor zijn overleden muzikale helden en de invloeden van die legendes vind je ook regelmatig terug in de muziek van gitaar virtuoos. Zo is het instrumentale ‘On The Rocks’ een hommage aan Albert Collins. De stuwende ritme sectie, met Alex Phillips op de bas gitaar en Dave Raeburn op drums, is in grote doen en Danny kan zich volledig laten gaan op de gitaar en dan is de Engelsman op zijn best. Hij krijgt ook hulp van toetsenist Richard Hammerton die een mooi vintage geluid uit zijn keyboards weet te toveren.

Ik dacht aan een zeemzoete ballade toen ik de titel van het volgend nummer las, maar ‘Sugar Sweet’ is een rauwe mix van rock boogie met Southern rock en bluesrock.  Met de schitterende pompende ritme sectie doet het soms denken aan ZZ Top.  Deze ‘Sugar Sweet’ toont samen met ‘Blood Money’ aan dat Danny stilaan ook een stevigere muzikale weg inslaat. Danny begint met een heel funky gitaar geluid aan ‘Fool’s Game’. Maar dat funky duurt niet lang, want eens Alex, Dave en Richard hun frontman instrumentaal komen vergezellen wordt deze ‘Fool’s Game’ een stevig rock nummer. Dit nummer zou zo op een album van zijn mentor Walter Trout kunnen staan. Danny laat ook hier weer zijn klasse als gitarist horen en haalt weer zinderend en verschroeiend uit op zijn six string. De boogie blues ‘Holding All The Cards’ is een knipoog aan het adres van Jimmy Reed. Het fijne honky tonky vingerwerk van Richard Hammerton op de piano geeft het nummer een fris geluid. Het sterkste nummer op ‘Blood Money’ is de rock classic ballade ‘Just Won’t Burn’, de song waarop ook ex Whitesnake gitarist Bernie Marsden te horen is. Het nummer begint langzaam, maar barst explosief open wanneer beide gitaristen hun gitaren laten spreken. Er is geen sprake van een duel tussen Danny en Bernie, het is eerder een melodieuze samenwerking tussen de hartverscheurende gitaar partijen in deze zeven minuten durende diamant. Danny sluit het album af met de schrijnend mooie ballade ‘Sara Jane’, een verhaal over een verloren liefde en de pijn en het gemis dat hiermee gepaard gaat.

‘Blood Money’ is een uitstekend album, met een enorme afwisseling aan muzikale stijlen. Danny Bryant blijft met elk nieuw album positief verrassen. Het is nog vroeg in het jaar, maar ‘Blood Money’ zal zonder twijfel binnen elf maanden in heel wat lijstjes te vinden zijn van beste albums van 2016. Een aanrader.

Walter Vanheuckelom