EMMA WILSON - MEMPHIS CALLING

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Emma Wilson is een blueszangeres uit Teesside, in het noordoosten van Engeland, die de afgelopen jaren furore heeft gemaakt. 'Wish Her Well' is haar debuutalbum. In 2020 maakte ze twee EP's die respectievelijk op nummer één en twee geraakten van de UK Independent Blues Broadcasters Top 40 most played. Op de UK Blues Awards werd ze in 2021 en 2022 genomineerd in de categorie Best Emerging Blues Act. Tijdens haar concerten brengt Emma een verscheidenheid aan muziekgenres, zoals blues, Northern soul, rock en gospel. Haar muzikale voorbeelden zijn Ann Peebles, Aretha Franklin, Mavis Staples, Little Feat, Robert Cray en The Faces. Op 29 juni 2022 verscheen haar debuutalbum 'Wish Her Well', met daarop tien originele songs, die Emma zelf schreef of hielp schrijven. De teksten gaan over liefde, dood, lust, afwijzing, empowerment en eenvoudig pijnlijk liefdesverdriet. Ze nam de nummers op in de Jackdaw Studio’s in Kent met het neusje van de zalm van Britse muzikanten, zoals drummer Mat Hector (Iggy Pop Band), bassist Mark Neary (Noel Gallagher) en gitarist Adam Chetwood (Mark Ronson, Imelda May's toer band). Voor haar nieuwe album 'Memphis Calling', dat op zevenentwintig oktober verscheen trok Emma Wilson naar de Sam Philips Recording Studio in Memphis. De Emmy Award winnende producer Scott Bomar haalde legendarische Memphiaanse muzikanten binnen, waaronder organist Charles Hodges, bassist Leroy Hodges en Booker T. and the MGs drummer Steve Potts. Van Steve Bomar's Bo Keys kwam de blazerssectie met Marc Franklin op trompet en Kirk Smothers op saxofoons. Emma Wilson schreef samen met de Nashville Award winnende songwriter Gary Burr twee songs voor dit album. Samen met de Britse singer/songwriter Terry Reid schreef ze 'I'll See You In The Morning' en samen met producer Scott Bomar schreef ze 'Drug'.

 

 

 

 

 

 

 

Het album opent met het door Emma Wilson en Gary Burr geschreven 'A Small World', een krachtige en sterke rhythm & blues song, waarin de erg goede en krachtige stem van Emma Wilson volledig tot haar recht komt. De blazersectie, met Marc Franklin op trompet en Kirk Smothers op saxofoon, is heel het nummer uitdrukkelijk en uitstekend aanwezig. Ze blazen de juiste dosis soul in het nummer. In het door Steve Cropper en Eddie Floyd geschreven 'Water' blijft Emma Wilson qua stijl en ritme vrij dicht bij de originele versie van Eddie Floyd uit 1968. Ze behielden de Stax stijl in dit soulvolle rhythm & blues nummer en Emma etaleert op een heel relaxte wijze dat ze een fantastische zangeres is. Het tweede nummer dat Emma met Gary Burr schreef is het vloeiende soulnummer 'Watching You Leave'. De ritmesectie, met drummer Steve Potts en bassist Leroy Hodges, zorgt voor een heerlijke groove en de blazers, met Marc Franklin op trompet en Kirk Smothers op saxofoon, zijn weer heel het nummer uitdrukkelijk en uitstekend aanwezig. Hetzelfde kan gezegd worden van de toetsenisten Charles Hodges op orgel en Archie Turner op piano. Het hitgevoelige en voor een breed publiek geschikte 'Watching You Leave' zou wel eens een radiohit kunnen worden voor Emma Wilson. 

 

 

 

 

 

 

De prachtige, soulvolle ballade 'I Still Love You' , die geschreven werd door Willie Mitchell, werd voor het eerst opgenomen door Al Green. De versie van Emma Wilson leunt dicht aan bij de fantastische versie van Ann Peebles. Dat Emma een erg goede en krachtige stem had wisten we al, maar hier laat ze horen dat als ze een ingetogen liefdesballade zingt, ze ook veel gevoel en emotie in haar stem kan leggen. Producer Scott Bomar en Don Bryant schreven samen het stomende en funky 'What Kind Of Love'. Emma zingt dit heel dansbare nummer samen met Don Bryant. Met zijn warme orgelklanken draagt Charles Hodges de melodie van het door Emma Wilson en Terry Reid geschreven 'I'll See You In The Morning'. Het is een liefdesballade die andermaal op en fantastische wijze wordt gezongen door Emma. Het heel dansbare 'Drug' is een mix van soul en funk, dat geschreven werd door Emma en Scott Bomar. 'Hoochie Coochie Man'is een bluesklassieker die geschreven werd door Willie Dixon en voor het eerst opgenomen werd in 1954 door blueslegende Muddy Waters. Nu bijna zeventig jaar later heeft het nummer nog niets van zijn aantrekkelijkheid verloren. Emma maakt er met 'Hoochie Coochie Mama' een vrouwelijke versie van. Gitarist Joe Restivo en orgelist Charles Hodges zorgen voor het instrumentale genot met hun uitstekende solo's. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Met de afsluiter 'Since I Fell For You' gaat Emma Wilson nog verder terug in de tijd. Deze zeemzoete en ingetogen ballade was in de late jaren veertig een hit voor Dinah Washington. Met een gevoelvolle, ietwat zwoele stem weet Emma dit nummer andermaal op een fantastische wijze te zingen. Na haar knappe debuutalbum 'Wish Her Well' heeft Emma Wilson een erg goede opvolger klaar met 'Memphis Calling'. Opgenomen in Memphis met de Emmy Award winnaar Scott Bomar als producer en met klasse muzikanten uit Memphis heeft Emma Wilson een perfecte mix gevonden van originele, eigen nummers en een paar covers. Emma heeft een geweldige stem met een enorm breed bereik. Ze kan vele genres aan en dat laat ze op 'Memphis Calling' ook horen. (8/10)

 

 

 

 

Walter Vanheuckelom

 

 

 

 

 

 

 

01. A Small Word

02. Water

03. Watching You Leave

04. I Still Love You

05. What Kind Of Love (Feat. Don Bryant)

06. I'll See You In The Morning

07. Drug

08. Hoochie Coochie Mama

09. Since I Fell For You

 

 

 

 

Emma Wilson: Vocals

Don Bryant: Guest vocals op (5)

Charles Hodges: Orgel, Hammond B3

Leroy Hodges: Bas

Steve Potts: Drums

Archie Turner: Elektrische piano, akoestische piano en Wurlitzer

Joe Restivo: Gitaren

Kirk Smothers: Tenor en bariton saxofoon

Mark Franklin: Trompet