ERIC GALES - MIDDLE OF THE ROAD

 

 

 

http://www.ericgalesband.com/

 

https://www.facebook.com/EricGales

 

 

 

 

De Amerikaan Eric Gales werd geboren op 29 oktober 1974 in Memphis, Tennessee en is een gitaarvirtuoos. Al vanaf zijn vierde levensjaar was Eric bezig op zijn gitaar onder leiding van zijn oudere broers. Eugene en Manuel Gales leerden hun jongste broer de upside down left handed stijl van gitaar spelen aan en ze leerden hem de muziek van Jimi Hendrix, Albert King en BB King spelen. Eric is van nature uit niet linkshandig, maar zijn broer wel en die leerde Eric op een omgekeerde rechtshandige gitaar spelen. Door zijn enorme talent en zijn speciale manier van spelen viel Eric meteen op. Op zijn elfde won hij zijn eerste gitaar wedstrijd en op zijn zestiende mocht hij een contract tekenen bij het Electra label. In 1991 verscheen het titelloze debuut album 'The Eric Gales Band', dat Eric maakte samen met zijn broer Eugene op bas en Hubert Crawford op drums. Twee jaar later volgde 'Picture Of A Thousand Faces'. Eric Gales werd door de pers en de muziek kenners genoemd als één van de grootste talenten uit die jaren. In 1996 maakte hij samen met zijn broers het album 'Left Hand Brand', daarna bleef het een tijdje stil rond de gitaarvirtuoos. Tot plots in 2001 het album 'That's What I Am' verscheen en Eric weer volop in de belangstelling kwam. Toch was het daarna weer vijf jaar wachten op 'Crystal Vision'. Sindsdien verscheen er regelmatig een nieuw album van Eric en was hij ook regelmatig in Europa voor een tournee. Eric Gales kende ook de nodige problemen met drugs en onterecht wapenbezit en raakte in 2009 zelfs in de gevangenis. Albums die we zeker moeten onthouden zijn het erg sterke 'Transformation' uit 2011, het 'Live' album uit 2012 en 'Good For Sumthin'' uit 2014. Ook het ijzersterke album Pinnick, Gales & Pridgen uit 2013 mogen we niet vergeten. Op 24 februari 2017 verschijnt met 'Middle Of The Road', het nieuwe album van Eric. Het is het vierde album van Gales op het Provogue Mascot Label. 'Middle Of The Road' telt elf songs en het album werd in diverse studios opgenomen met Fabrizio Grossi als producer.

 

 

 

 

 

De elf nummers die op 'Middle Of The Road' staan, zijn blues songs vermengd met soul en funk. De muzikanten op het album zijn drummer Aaron Haggerty, toetsenist Dylan Wiggins, Maxwell ‘Wizard’ Drummey op mellotron en LaDonna Gales verzorgt de backing vocals. Eric Gales neemt de zang, het gitaarwerk en de basgitaar voor zijn rekening. Verder zijn er nog een paar gastmuzikanten, zoals Gary Clark Jr., Christone ‘Kingfish’ Ingram en Eugene Gales. Het album opent met het korte opdwepende 'Good Times'. Deze spirituele song is een mix van blues, funk en gospel die heel wat vitaliteit uitstraalt en dat kan ook gezegd worden over de zang van Eric en zijn vrouw LaDonna. Meteen is de toon van het album gezet, want 'Middle Of The Road' gaat over de nieuwe Eric Gales en de veranderingen in zijn nieuwe leven. Uit de tekst van 'Good Time', waarin Gales zingt: I'm back and i'm bad, laat hij duidelijk merken dat hij terug is. Ook in 'Change Of Me (The Rebirth)' heeft Eric het over de veranderingen in zijn nieuwe leven. Deze bluesrocker met een snuifje soul, heeft een aanstekelijk ritme en wanneer Gales tijdens zijn Gary Moore achtige solo geweldig uithaalt op de snaren van zijn gitaar, horen we dat hij nog steeds één van de beste gitaristen op deze aardbol is. Dylan Wiggins is subtiel, maar o zo mooi aanwezig en de soulvolle backings van LaDonna geven het nummer een extra touch. Gales schreef samen met Raphael Saadiq het nummer 'Carry Yourself, een song die over zijn vrouw LaDonna Gales gaat. Het verhaal vertelt hoe hij haar leerde kennen en hoe ze naar elkaar toegroeiden. 'Carry Yourself' is een iets rustiger harmonieus nummer, dat met veel gevoel door Gales gezongen wordt. Drummer Aaron Haggerty en bassist Eric Gales zorgen voor een heerlijke stuwende groove. De melodieuze gitaarsolo die Eric uit de snaren van zijn sixstring tovert is weer om duimen en vingers af te likken. Met de hulp van Gary Clark Jr. slaagt Eric Gales er in om de Freddie King klassieker 'Boogie Man' een eigen interpretatie te geven. Het erg aanstekelige ritme, de soulvolle stem van Eric en het uitstekende samenspel tussen beide gitaar virtuozen zorgen er voor dat deze 'Boogie Man' één van de beste songs is op 'Middle Of The Road'. Een andere schitterende parel op het album is 'Been So Long', een melodieuze mix van blues, reggae en soul. De  muzikale diversiteit van Eric Gales kent geen grenzen, er is slechts één ding dat telkens terug komt in zijn nummers en dat is zijn uitstekend vingerwerk op zijn gitaar. Ook hier horen we weer dat de teksten op het album heel persoonlijk zijn en dat hij zich goed voelt met de nieuwe weg die hij nu bewandelt. Dylan Wiggins is weer erg knap aanwezig op het Hammond B3 tijdens deze 'Be So Long'.

 

 

 

 

 

Het wordt iets ruiger tijdens de blues boogie 'Help Yourself', waarin Gales een stukje van de huilende wolf van John Lee Hooker imiteert. Gales geeft het nog maar zeventienjarige gitaar talent Christone 'KingFish' Ingram, die opgroeide in de Mississippi Delta en zodoende de blues samen met de moedermelk ingelepeld kreeg, de kans om dadelijk een breder en groter publiek aan te spreken. Het is een genot om beide gitaar virtuozen tegen elkaar te horen vlammen en dat ze door hun grote klasse het nummer naar een hoger level stuwen. In de publiekelijke biecht 'I've Been Decieved' komt Gales nogmaals op zijn vorige leven terug. LaDonna Gales is weer uitdrukkelijk aanwezig met uitstekende backing vocals en de band toont aan dat ze ook het ruigere en meer krachtigere werk zonder problemen aankan. Op een Jimi Hendrix achtige wijze gaat Eric Gales met vervormde gitaar riffs zinderend te keer tijdens dit verschroeiend nummer. Eric's oudere broer Eugene, die tevens zijn leraar en mentor was en Eric de upside down left handed stijl aanleerde, mag tijdens 'Repetition' zijn klasse op gitaar komen tonen. Eric Gales is hier uitdrukkelijk aanwezig met een knappe bas groove en Eugene pakt uit met splijtend en vlijmscherp snarenwerk. De enige ballade op 'Middle Of The Road' is het beklijvende 'Help Me Let Go', waarin Eric erg veel gevoel legt in zijn stem en zijn vingerwerk op de gitaar. Dit gevoelige nummer wordt gedragen door de warme Hammond klanken van Dylan Wiggins en het leert ons weer een andere muzikale kant van Gales kennen. Het krachtige, funky getinte 'I Don't Know' is het minste nummer op het album, gelukkig maakt het magistrale vingerwerk van deze gitaar virtuoos veel goed. Er wordt in stijl afgesloten met het knappe, instrumentale 'Swamp', waarin de muzikanten zich volledig kunnen uitleven en nogmaals hun klasse kunnen tonen. 'Middle Of The road' is een uitstekend album van Eric Gales, een gitaar virtuoos die eigenlijk veel te weinig erkenning krijgt. Misschien zorgt dit album wel voor de grote internationale doorbraak die hij zonder twijfel verdiend. (9/10)

 

 

 

div>