ERIC JOHNSON - EJ

 

http://www.ericjohnson.com/

 

https://www.facebook.com/OfficialEricJohnson/

 

 

Eric Johnson werd geboren op 17 augustus 1954 in Austin Texas. Deze Amerikaanse gitarist en componist is vooral bekend van zijn instrumentale rock muziek. Hij heeft een eigen distinctieve stijl van gitaar spelen. Johnson combineert de rock stijl van Jimi Hendrix en de blues van Albert King en omdat Eric nog een breed scala van invloeden zoals jazz, fusion en country toevoegt aan deze manier van spelen zorgt hij er voor dat zijn gitaar zo uniek klinkt als zijn vingerafdruk. Het wonderkind van Austin kreeg bekendheid in het begin van de jaren tachtig als sessie muzikant bij Cat Stevens, Carole King en Christopher Cross. Ook zijn glans prestatie in het TV programma 'Austin City Limits' in 1984 bleef niet onopgemerkt. Johnson heeft al een hele reeks albums uit en in 1987 ontving hij een Grammy Award met zijn debuut album 'Tones' en in 1992 kreeg de single 'Cliffs Of Dover' uit het album 'Ah Via Musicom' ook een Grammy Award. In 2005 bracht Eric het schitterende album 'Bloom' uit. Daarna werd het rustiger rond Eric Johnson wat opnames betreft, het was na 'Bloom' vijf jaar wachten op 'Up Close'. In 2014 verschenen dan twee albums van Eric, het uitstekende 'Europe Live' en 'Eclectic' dat hij samen met Mike Stern opnam.

 

 

Dertig jaar na zijn debuut album is er nu het eerste akoestische album van Eric Johnson. Er staan negen originele songs en vier covers op 'EJ' en het is het meest intieme album dat Eric Johnson ooit opnam. In zijn privé leven heeft Eric nooit anders gedaan dan piano en akoestische gitaar gespeeld, het is altijd een deel van hem geweest. Nu vond de gitaarvirtuoos het tijd om dat deel van hem met het grote publiek te delen. Het album 'EJ' opent met de cover 'Mrs. Robinson' van Simon & Garfunkel. In deze titeltrack van de film 'The Graduate' met Dustin Hoffman in de hoofdrol heeft Eric Johnson zijn eigen accenten gelegd door andere arrangementen toe te voegen. In dit instrumentale nummer horen we alleen het geniale fingerpicking van de gitaarvirtuoos op de snaren van zijn akoestische gitaar. Wat Eric in het vorige nummer op gitaar presteerde doet hij nu op de toetsen van zijn piano in het zelf geschreven 'Water Under The Bridge', alleen bewijst hij hier ook nog zijn talenten als songschrijver en zanger. Het mysterie van het leven is iets wonderbaarlijks en dit mysterie fascineert Eric Johnson al heel lang, die fascinatie heeft hij geprobeerd te verwoorden in de tekst van het nummer 'Wonder'. In de erg mooie ballade 'Wrapped In A Cloud' maakt de Texaan gebruik van meerdere instrumenten. Zo horen we buiten de gitaar en de piano ook nog akoestische bas, cello, drums, percussie en backing vocals. Voor mij één van de betere nummers op dit album. 'Once Upon A Time In Texas' is net als de opener 'Mrs. Robinson' een instrumentaal nummer waarin het gave vingerwerk van de fenomenale gitarist in de vitrine geplaatst wordt. De keuze van Eric om een nummer van Jimi Hendrix op dit akoestische album te plaatsen, klinkt misschien raar, maar als je naar het eindresultaat luistert, dan is die keuze niet zo vreemd. Met de piano en de gitaar en andere arrangementen weet hij het redelijk onbekende 'One Rainy Wish' een erg persoonlijke inbreng te geven.

 

 

 

'Fatherly Downs' en 'All Things You Are' zijn heerlijke luisterliedjes waarin we weer alleen de stem van Eric en zijn geweldige fingerpicking op de snaren van zijn gitaar horen. Het merendeel van de songs op 'EJ' zijn trage songs, een mooie uitzondering daarop is de instrumentale uptempo cover 'The World Is Waiting For The Sunrise'. Ook tijdens deze Les Paul & Mary Ford klassieker uit 1951 is het weer puur genieten van het erg knappe vingerwerk van de gitaarvirtuoos. Gast gitarist Doyle Dykes komt zijn steentje bijdragen om het snarenspel nog indrukwekkender te maken. Het luisteren naar dit nummer zal het wachten naar de opkomende zon in ieder geval veel aangenamer maken. 'November' slaagt er heel goed in om het herfstgevoel over te brengen. Hier komt het ensemble met drums, akoestische bas en vooral de cello dat gevoel nog versterken. Wat de band is tussen Eric Johnson en Simon & Garfunkel weet ik niet, feit is dat we met 'Scarborough Fair' het tweede nummer krijgen van dit wereldberoemde duo. Ook in deze cover, die hij speelt op de piano past Johnson de arrangementen aan. 'Met het instrumentale 'Song For Irene' wordt dit heel intieme 'EJ' album van Eric Johnson afgesloten. Wie deze Texaanse gitaarvirtuoos op een andere manier wil leren kennen dan op zijn elektrische albums, gaat met dit akoestisch album een heel andere Eric Johnson ontdekken. Het intense en fenomenale gitaarwerk blijft behouden alleen klinkt het nu veel intiemer. Knap album (7,5/10)

 

 

Walter Vanheuckelom

 

 

 

Tracklisting:

1. Mrs. Robinson

2. Water Under The Bridge

3. Wonder

4. Wrapped In A Cloud

5. Once Upon A Time In Texas

6. One Rainy Wish

7. Serinidad

8. Fatherly Downs

9. The World Is Waiting For The Sunrise

10. November

11. All Things You Are

12. Scarborough Fair

13.Song For Irene