GONZALO BERGARA - ZALO'S BLUES

Album Review

Album: 
GONZALO BERGARA - ZALO'S BLUES
Artist: 
Gonzola Bergara
Record Label: 
Eigen beheer
Style: 
Blues
Date: 
03/08/2016
Reviewed by: 
Walter Vanheuckelom
GONZALO BERGARA - ZALO'S BLUES
 
 
 
Gonzalo Bergara is een Argentijns componist en gitaarvirtuoos. Door het mengen van een cascade van arpeggio's met de geluiden van Parijs en zijn geboorteland Argentinië, heeft hij zijn eigen stijl van progressieve gypsy Jazz gesmeed. Bergara werd professioneel muzikant in Buenos Aires op zestien jarige leeftijd. Een jaar later was hij al frontman van zijn eigen blues trio op de nationale televisie. Nog eens twee jaar later, in 2000 vertrok hij naar Amerika en sindsdien heeft hij gespeeld in elk continent. Hij tourde met het John Jorgenson Quintet, en nam songs op met honderden kunstenaars, waaronder Tim Hausser van Manhattan Transfer, Sylvie Vartan, Dan Hicks en Howard Alden. Hij speelde op de meeste festivals waar muziek gespeeld werd in de Django Reinhardt stijl. Zijn instructie video's op youtube zijn bijna vijf miljoen keer bekeken. Hij maakte met het Gonzalo Bergaro Quartet verscheidene akoestische albums, maar hij vond het nu tijd om een nieuwe weg in te slaan. Op drie augustus 2016 verscheen Gonzalo's eerste elektrische album. 'Zalo's Blues' bevat twaalf songs, waarvan Gonzalo er elf zelf schreef en de twaalfde is een Jimmy Reed cover. Het album werd opgenomen in de Ion Estudios in Buenos Aires in Argentinië.
 
 
Dat Gonzalo over vlugge vingers beschikt etaleert hij dadelijk in de instrumentale swingende shuffle 'Drawback'. De rocker 'Drinking' is van het kaliber zoals Chuck Berry ze vroeger schreef, kort, krachtig en vol met vlammende gitaar riffs. Het tempo wordt vertraagd voor de dramatische ballade 'Singing My Song', dat met erg veel gevoel gezongen wordt en waarin de intense gitaar solo in het verlengde ligt van de stem. De enige cover op het album is 'You Don't Have To Go' van Jimmy Reed. Erg veel verschil is er niet met het origineel al vind ik deze versie instrumentaal beter, en vocaal minder goed dan het origineel. Het instrumentale funky nummer 'Dirty Socks' heeft een geweldige groove dankzij de ritme sectie met Mariano D'Andrea op bas en Maximiliano Bergara op drums. In de uptempo country shuffle 'Gonna Go' is het weer volop genieten van het snelle en tevens uitstekende vingerwerk op de snaren van de six string. De Texas shuffle 'No More' staat bol met vlijmscherpe gitaar riffs. Het instrumentale 'Been Runnin'' is west Coast swing overgoten met een scheutje jazz. De baslijnen van Mariano D'Andrea lijken frontman Gonzalo nog wat meer op te jagen. De ballade 'Woosh' begint akoestisch, maar krijgt na een halve minuut, het moment dat het elektrische geweld zijn intrede doet, een heel andere wending. De solo's van Gonzalo zijn weergaloos en tillen deze erg mooie song naar de hoogste toppen. 'Woosh' is met veel voorsprong het beste nummer op 'Zalo's Blues'. Dan volgen een paar instrumentale songs met de instrumentale Texas shuffle 'Levi' en de beklijvende ballade 'Ines', waarin de wereld klasse van Gonzalo als gitarist weer te horen is. De afsluiter 'Will Not Stay With You' is een akoestisch nummer dat erg lekker in het oor klinkt. Gonzalo Bergara is in de eerste plaats een enorm sterke gitarist. Volgens Charlie Baty van Little Charlie & The Nightcats is Gonzalo zelfs één van de beste gitaristen die er op deze aardbol rondlopen. 'Zalo's Blues' is een aangenaam album om naar te luisteren en er zijn inderdaad momenten dat je kippenvel krijgt van de kunstjes van deze gitaar virtuoos. (7,5/10)
 
Walter Vanheuckelom
 
01 Drawback
02 Drinking
03 Singing My Song
04 You Don’t Have To Go
05 Dirty Socks
06 Gonna Go
07 No More
08 Been Runnin’
09 Woosh
10 Levi
11 Ines
12 Won`t Stay With You
 
 
Gonzalo Bergara Guitars and Vocals
Mariano D’Andrea Bass
Maximiliano Bergara Drums
Track 9
Vince Bilbro Bass
Michael Partlow Drums