HENRIK DREISCHLADER - RECORDED BY MARTIN MEINSCHÄFER II

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Henrik Freischlader werd geboren op 3 november 1982 in het Duitse Wuppertal. In zijn tienerjaren was Henrik bij verschillende bands actief als zanger en gitarist. In 2004 richtte hij de Henrik Freischlader Band op en hun eerste album 'The Blues' verscheen in 2006. De albums volgden elkaar snel op, een jaar later was er de opvolger 'Get Closer' en in 2008 het live album 'Henrik Freischlader Band Live'. Henrik zijn muziek kan je niet omschrijven als pure blues. Blues is de basis van al zijn nummers, maar hij mengt er verschillende genres bij, zoals rock, jazz, soul en funk. Zijn gitaarspel is beïnvloed door Gary Moore, Stevie Ray Vaughan, BB King en Peter Green. Henrik leerde zichzelf ook om drums, bas en andere instrumenten te bespelen. Op zijn studio album 'By Martin Meinschäfer' uit 2009 speelde Freischlader alle instrumenten zelf. Daarnaast componeerde hij al de muziek, schreef hij alle teksten en was hij producer van de albums die hij uitbracht op zijn eigen platenlabel Cable Car Records. In 2010 volgde een tweede live album en in 2011 was er het succesrijke 'Still Frame Replay'. Ook op dit album bespeelde Henrik bijna alle instrumenten, Moritz Fuhrhop op Hammond en Max Klaas op percussie waren naast Freischlader de enige muzikanten. In 2013 volgde er nog het uitstekende 'Night Train To Budapest' en in 2015 het live album 'Night Train To Budapest Farewell Tour'. Op dat moment had Henrik al laten weten dat hij zou stoppen met muziek maken en dat hij zich met andere zaken ging bezig houden, zoals met zijn platenlabel en fotografie. Henrik werkt al een aantal jaren samen met andere artiesten waarvoor hij songs schrijft, instrumenten bespeeld of producer is. Zo werkte hij al samen met Layla Zoe, met saxofonist Tommy Schneller, de Italiaanse folk en blues muzikante Linda Sutti en de Schotse Joanne Kasner. De lokroep om terug muziek te maken en op het podium te staan, was wel erg groot want begin 2016 richtte Henrik, het Henrik Freischlader Trio op en hun debuut album 'Openness' was een voltreffer. Henrik, Alex Grube en Carl-Michael Grabinger maakten een uitgebreide promotie tournee. Op vier april 2017 verscheen het album 'Blues For Gary', een eerbetoon van Henrik aan Gary Moore, één van  Henrik's grootste voorbeelden. Op vierentwintig augustus 2018 verscheen het album 'Hands On The Puzzle', dat Henrik opnam met een volledig nieuwe band. Eind oktober 2019 kregen we het dubbele live album 'Live 2019', dat gepaard ging met de uitgebreide en succesrijke Old School Tour en in december 2020 was er het schitterende album 'Missing Pieces'. Nu twee jaar later heeft Henrik met 'Recorded By Martin Meinshäfer II' een nieuw studioalbum klaar, met twaalf originele door Henrik Freischlader geschreven nummers. 

 

 

 

 

 

 

 

Ook deze keer is multiinstrumentalist Henrik Freischlader bijna de enige muzikant op het album. Alleen toetsenist Moritz Fuhrhop assisteert de Duitse meestermuzikant op zijn Hammond en Fender Rhodes. Al van bij het prille begin van de opener 'Free', herkennen we het typische geluid van Henrik Freischlader. 'Free' heeft dankzij de mooie diepe baslijn een lekkere groove en Henrik zingt het in zijn eigen kenmerkende stijl. Henrik laat duidelijk verstaan dat hij opnieuw vrij wil zijn en dat hij hunkert naar de wereld van vroeger, toen alles nog hersteld werd in plaats van vervangen. Zoals we van Freischlader gewend zijn is het gitaarwerk in 'Free' weer van sublieme kwaliteit. Freischlader weet zijn onvrede op een een erg knappe wijze weer te geven met zijn uitstekend gitaarwerk. 'Aware Of Things' is een funky getinte rocker waarin Freischlader zingt dat hij bewust wil zijn van de dingen die rondom hem gebeuren. Henrik Freischlader kan elke emotie en elk gevoel weer geven met zijn virtuoos gitaarwerk en dat horen we andermaal in 'Aware Of Things'. Met verschroeiend en scheurend gitaarwerk laat Henrik duidelijk merken dat hij niet van de moderne wereld houdt en dat hij heimwee heeft naar het verleden. Top nummer.

 

 

 

 

 

 

De onvrede en heimwee naar vroeger uit zich ook in 'Turn Back The Clock', waarin Henrik zingt dat 'de mensen in pakken, die de wereld regeren zelfs niet in God geloven' en dat geld een getal is , opgeschreven om te sluimeren, waardoor de salarissen stijgen door middel van moderne slavernij. Niet alleen met zijn woorden wil hij de klok terugdraaien, maar ook met zijn knappe en gevoelvolle solo. Moritz Fuhrhop is het gehele nummer subtiel, maar erg mooi aanwezig en het sterke refrein geeft 'Turrn Back The Clock' nog meer cachet. Laten we een regel maken, hoe we we deze wereld moeten leiden zingt Freischlader in het funky 'Rule The World'. Het heeft een lekkere groove en als muziekliefhebbers kunnen we andermaal genieten van de sublieme gitaar riffs en solo van gitaarvirtuoos Henrik Freischlader. Het vloeiende bluesy 'I Wanna Go' is één van de vele hoogtepunten op dit album. Henrik spreekt de wens uit om ooit  te kunnen zien hoe mooi de wereld kan zijn, als we met zijn allen harmonieus zouden gaan samenleven. De fijne, gevoelvolle en melodieuze gitaarsolo van Freischlader klinkt hier helder en melodieus. In de ingetogen ballade 'Lost Souls' brengt Freischlader een eerbetoon aan de liefde. Moritz Fuhrhop draagt met zijn warme ingetogen Hammond klanken de melodie van deze prachtige ballade en Henrik tovert weer een machtige solo uit zijn sixstring, die perfect past in het nummer.

 

 

 

 

 

 

Na zoveel ingetogen schoonheid wordt het feller en steviger in het wild groovende 'Hall Of Shame', waarin een boos om zich heen schoppende Freischlader er voor uit komt dat hij meer dan genoeg heeft van het spel van hebzucht in deze wereld. In 'Hall Of Shame' roept Henrik de mensen op om eindelijk hun ogen open te doen en te veranderen. Het is een song in typische Henrik Freischlader stijl. Met zijn snedig gitaarwerk zet hij zijn woorden nog kracht bij. Het tempo gaat nog wat verder de hoogte in met 'Old Life Back', waarin Henrik zingt dat hij zijn oude leven terug wil. Een leven zonder sociale media of internet, een leven waar hij nog zonder commentaar een sigaret kon roken, een wereld waarin niemand zei tegen Jimi Hendrix dat zijn gitaar te luid klonk. In dit nummer komt het toetsenwerk van Moritz Fuhrhop voor het eerst op het album meer op de voorgrond en Henrik schittert andermaal op zijn sixstring. Deze keer met Wah Wah gestuurd snarenwerk. We krijgen een Latijns ritme in 'Wasting Our Time'. De diepe, uitstekende baslijn is een lust voor het oor. Fuhrhop laat nogmaals horen dat hij een fantastische toetsenist is en de solo van Freischlader is andermaal van sublieme kwaliteit. 

 

 

 

 

 

 

 'The Question' is een machtige slowblues die herinneringen oproept aan de fantastische slowblues songs van Gary Moore. Hier vraagt Henrik zich af hoeveel geld we eigenlijk nodig hebben om te leven en hoeveel geld kunnen we missen om iemand te helpen overleven. Het gevoelvol snarenwerk van Henrik op zijn sixstring bezorgt je gegarandeerd kippenvel. Moritz Fuhrhop zijn fijne toetsenwerk is veel subtieler dan de gitaar van Henrik, maar het maakt het instrumentale gedeelte helemaal af. Top nummer. Na het prachtige en rustige 'Question' gaat Henrik Freischlader er weer vol tegenaan in het sterk groovende 'The Given Groove'. Andermaal predikt Freischlader voor verandering. Hij geeft zelfs aan hoe we dat moeten doen, namelijk door naar ons hart en onze ziel te luisteren. 'The Given Groove' heeft een knappe baslijn en met verschroeiend en scheurend snarenwerk op de gitaar laat Henrik ook instrumentaal, duidelijk zijn onvrede horen. Een diep gelovige Freischlader zingt dat we ons leven in de handen van Jesus moeten leggen en om vergiffenis vragen in het afsluitende 'Hands Of Jesus'. Moritz draagt de melodie met zijn warme orgelklanken en Hendrik weet met zijn fijn en gevoelvol gitaarwerk dezelfde emotie te leggen als in zijn stem en de woorden die hij zingt. Het sublieme gitaarspel van Freischlader zal bij vele muziekliefhebbers voor kippenvel zorgen. Het dertien minuten durende 'Hands Of Jesus' is een tijdloze ballade, die in het rijtje thuishoort van Henrik Freischlader klassiekers, zoals The Bridge en 'Bad Dreams'. 

 

 

 

 

 

 

 

 

Henrik Freischlader heeft me met een nieuw album of tijdens een live optreden nog nooit ontgoocheld en ook deze keer doet hij dat niet.  'Recorded By Martin Meinschäfer II' is andermaal een geweldig sterk album. Na het beluisteren kunnen we tot de conclusie komen dat Henrik Freischlader niet tevreden is over de wereld waarin we momenteel leven en ook niet over degenen die deze wereld leiden. Hij heeft heimwee naar vroeger en verlangt naar een harmonieus leven zonder internet en sociale media, waarin hij zoals vroeger op zijn gemak een sigaretje kon roken en niet bezorgd moest zijn als zijn versterker iets te hard stond. Hij verlangt naar een wereld met meer vrede, ongelijkheid en racisme. In 'Recorded By Martin Meinschäfer II' zijn de instrumenten (vooral de gitaar) en de teksten even belangrijk.  Wie Henrik Freischlader live aan het werk wil zien kan dat op 4 december in LSA Music in Aalten (NL), op 9 december in Groene Engel in Oss (NL) en op 12 maart 2023 in De Bosuil in Weert (NL). (8,5/10)

 

 

 

 

 

Walter Vanheuckelom

 

 

 

 

01: Free

02: Aware Of Things

03: Turn Back The Clock

04: Rule the World

05: I Wanna Go

06: Lost Souls

07: Hall Of Shame

08: Old Life Back

09: Wasting Our Time

10: The Question

11: The Given Groove

12: Hands Of Jesus.

 

 

 

Henrik Freischlader: all instruments and vocals

Moritz Fuhrhop: Hammond Organ& Fender Rhodes