THE HITMAN BLUES BAND - HEY, CAN YOU GUYS PLAY ...

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

De Amerikaan Russell Alexander is de oprichter en bedenker van The Hitman Blues Band. Hij groeide op met zijn heel muzikale vader Ray Alexander, die jazz drummer was en speelde met heel wat jazz grootheden. Ray ontving een Lifetime Archievment Doctoraat aan het Long Island Five Towns College. Op dertien jarige leeftijd begon Russell te werken als roadie voor Stuart White van Steven Scott Music, een groot amusement management met enkele tientallen bands. Op vijftien werd hij professioneel muzikant bij een coverband. Zijn eerste zelf opgerichte band was Childhood's End, een progressieve rockband. Daarna kwam Candy, een new wave band die lokaal heel populair was. In 1989 richtte Russell, The Hitman Blues Band op waarmee hij al verschillende albums opnam. Het debuut album 'Blooztown' verscheen in het jaar 2000, de opvolger 'Angel

In The Shadows' volgde drie jaar later en in 2006 verscheen het live album 'Live At Stonybrook University'. Het leverde de band ook buiten de USA erkenning op en er volgden tournees in de UK in 2004, 2005 en 2006. Een grote Europese tournee volgde twee jaar later. Hun meest succesrijkste album 'Pale Rider' verscheen in 2009, het was in de running was voor vier grammy nominaties. Er werden meer dan vierduizend cd's van verkocht en meer dan honderdduizend digitale verkoop en downloads. 'Blues Enough' uit 2013 kon dat succes niet bevestigen. In mei 2016 verscheen 'The World Moves On' en in het voorjaar van 2021 'Not My Circus, Not My Monkey'. Sinds begin dit jaar ligt 'Hey, Can You Guys Play .....' in de winkelrekken. Het is een album met acht covers, waarvan de meesten  door The Hitman Blues Band in een ander jasje worden gestoken. De overige twee songs zijn traditionals, waarvoorvoor Russell Hitman Alexander nieuwe arrangementen schreef. Behalve 'Sunday Morning' verschenen alle nummers al op vorige albums van The Hitman Blues Band. 'Hey, Can You Guys Play ...' wordt opgedragen ter nagedachtenis aan Joan Alexander en Carol Goodman. 

 

 

 

 

 

 

 

 

Het album opent met de Willie Dixon klassieker 'Hoochie Coochie Man'. The Hitman Blues Band geeft deze oude blues song een heel eigen interpretatie, door het in een iets sneller en opdwepend ritme te spelen, waardoor het een boogie bluesrock nummer wordt. We krijgen in dit meer dan zeven minuten durende versie veel blazers te horen en de  knap verrassende toetsenist Kevin Rymer komt in deze 'Hoochie Coochie Man' aardig uit de hoek. Een cover blindelings naspelen staat niet in het woordenboek van The Hitman Blues Band. Luister maar eens naar de Bob Dylan klassieker 'The Times They Are A Changin''. Russell en zijn mannen maken er een lekker groovende en funky song van. De ritmesectie, met bassist Mike Porter en drummer Guy La Fountaine, mogen zich hier even in de schijnwerpers spelen met voor mij iets te kort solowerk. Verder is het genieten van het wervelend orgelwerk van Kevin Bents en de erg knappe saxofoon solo. Als je de originele tekst niet kende zou je nooit de Bob Dylan song herkennen in de versie van The Hitman Blues Band. Ook het country getinte 'Sunday Morning Coming Down' van Kris Kristofferson wordt grondig aangepakt en krijgt een heel speciale behandeling. In The Hitman Blues Band wordt het een vloeiend soulvol nummer, waarvan de melodie gedragen wordt door de warme orgelklanken van Kevin Bents. Russel Alexander zingt het nummer met veel gevoel en met een knappe gitaarsolo zet hij zijn uitstekende prestatie nog meer in de verf. 

 

 

 

 

 

 

 

Van de Robert Johnson klassieker 'Come On In My Kitchen' krijgen we een soloversie van Russell 'Hitman' Alexander. Alleen zijn stem en het subliem resonator gitaarwerk zijn meer dan genoeg om een boeiende versie te maken. Ook de Blind Willie Johnson traditional 'John The Revelator' krijgt een hele gedaanteverwisseling. Van deze meer dan negentig jaar oude bluessong, maken Russell Alexander en zijn band een meer dan vijf minuten durende, stevige en aantrekkelijke bluesrock song, die gekruid wordt met een uitstekende orgelsolo van gastmuzikant Mike Katzman en met splijtend en vlijmscherp gitaarwerk van Russell Alexander. In 2017 bracht Alexander Russell het akoestisch album 'Playing To The Crowd' uit. Twee nummers van dat album nam Alexander ook op in dit album. Het eerste is 'Good Morning Judge', dat geschreven werd door LT. Innis en voor het eerst werd opgenomen in 1950 door Louie Innis And The String Dusters. Wyonie Harris had er even later een hitje mee. Het is een akoestisch nummer met een komische tekst en met de akoestische gitaar in de hoofdrol. Het tweede is het swingende 'Who Put The Benzedrine In Mrs. Murphy’s Ovaltine' een cover van Harry 'The Hipster' Gibson. Het werd uitgebracht in 1946 en radiostations in Amerika weigerden het om te spelen en het nummer werd op de zwarte lijst van de muziekindustrie gezet. In de originele versie stond de piano van Harry Gibson centraal, nu is dat de akoestische gitaar van Russell Alexander. 

 

 

 

 

 

 

 

 

'Nobody's Fault Of Mine' van Blind Willie Johnson is een tijdloze bluesklassieker, die al ontelbaar keren gecoverd werd. Russell Alexander maakt er een heel soulvol nummer van. Samen met de prachtige stemmen van de zangeressen Nancy Hampton en Joanne Alexander weet Russell ook dit soulvol nummer vocaal heel mooi en met veel overtuiging te brengen. Instrumentaal is het genieten van de heerlijke gitaar en piano solo. Son House zijn Delta bluesnummer 'Death Letter' wordt in de versie van The Hitman Blues Band een verschroeiende bluesrocker met wervelend toetsenwerk en stevig gitaarwerk. Het album wordt afgesloten met een uitstekende live versie van 'Boom Boom', een cover van blueslegende John Lee Hooker. Een schitterende Kevin Rymer op de piano is de instrumentale smaakmaker. Hoewel er weinig nieuwe nummers op dit album staan is 'Hey, Can You Guys Play ...' toch een heel mooi album geworden. Vooral de wijze waarop Russell Alexander en zijn band nieuw leven blazen in deze oude nummers zal veel muziekliefhebbers aanspreken.  (7,5/10)

 

 

 

 

 

 

Walter Vanheuckelom

 

 

 

 

 

01. Hoochie Coochie Man (W. Dixon)

02. The Times They Are A-Changin’ (B. Dylan)

03. Sunday Morning Coming Down (K. Kristofferson)

04. Come On In My Kitchen (R. Johnson)

05. John The Revelator (R. Alexander, based on the traditional by Blind Willie Johnson)

06. Good Morning Judge (LT. Innis)

07. Nobody’s Fault But Mine (R. Alexander, based on the traditional by Blind Willie Johnson)

08. Who Put The Benzedrine In Mrs. Murphy’s Ovaltine (H. Gibson)

09. Death Letter (Son House)

10. Boom Boom (JL Hooker)

 

 

Russell “Hitman” Alexander – Gitaren, zang en backing vocals

Kevin Bents – Keyboards

Kevin Rymer – Keyboards (Boom Boom, Hoochie Coochie Man)

Mike Porter – Bas en backing vocals

Guy LaFountaine – Drums

Ed “The Hat” D’Alessio – Drums (Death Letter)

Jay Sharkey – Drums (Boom Boom)

Mikey Vitale – Alto Sax

John Kelly – Tenor Sax

Eric Altarac – Trompet

Nick Clifford – Bariton Sax

Mike Katzman – Orgel solo on (John The Revelator)

Joanna Alexander, Nancy Hampton – Backing vocals

Bob Stander – Producer, Hand Claps, Tambourijn