MIKE ZITO - MAKE BLUES NOT WAR

 

http://www.mikezito.com/

 

https://www.facebook.com/mikezitomusic

 

 

Mike Zito werd geboren op 19 november 1970 en is een Amerikaanse gitarist, zanger, producer en songwriter uit St. Louis, Missouri. Zito begon met zingen op de leeftijd van vijf jaar en het duurde niet lang of de jonge Mike ontdekte de elektrische gitaar. Op negentienjarige leeftijd had hij al heel wat naambekendheid bij de muziekscene rond Sint Louis. In 1996 verscheen zijn eerste album 'Blue Moon', vol met rauwe funky nummers. Drie jaar later was er de opvolger 'America's Most Wanted'. Dit album met veel intens gitaarwerk deed het goed bij het publiek en met zijn vertolking van Elton John's 'Rocket Man' had hij zelfs een kleine nationale hit. Het leven als artiest met al zijn verlokkingen van drugs en alcohol eisten hun tol en de carrière van Mike Zito geraakte in het slob. Zito vond de grote liefde, trouwde en met veel steun van zijn vrouw kwam hij er terug bovenop. Hij begon opnieuw met een schone lei en dat resulteerde in 2004 tot het album 'Slow It Down'. Zito begon terug full time te spelen en reisde het hele land door. In 2005 deed hij meer dan 250 concerten. In 2007 kruiste Mike het pad van Randy Chortkoff van Delta Groove Records en enkele maanden later mocht hij een contract tekenen bij Electro Groove Records. In 2008 verscheen 'Today', een album waar tal van vermaarde muzikanten aan meewerkten. Mike Zito was nationaal gelanceerd en het album stond zes weken in de Billboard Blues Charts en had heel wat airplay op Sirius Sattellite Radio. In 2009 verscheen dan het top album 'Pearl River' waarmee Mike internationaal doorbrak. Pearl River werd opgenomen in de Piety Street Studios te New Orleans, Louisiana. Cyril Neville, Reese Wynans en Johnny Sansone werkten mee aan het album. Op de Blues Music Awards in 2010 won 'Pearl River' de Award als beste nummer. In 2011 verscheen 'Greyhound', het laatste album voor Electro Groove Records. In 2013 tekende Mike voor RUF Records en datzelfde jaar verscheen 'Gone To Texas', een diep en persoonlijk album gewijd aan Texas, de staat die volgens Mike zijn leven gered heeft. In 2014 verscheen de live cd/dvd 'Songs From The Road'. Tussen 2010 en 2014 speelde Mike ook bij de Royal Southern Brotherhood. In november 2015 verscheen 'Keep Coming Back', het tweede studio album op RUF Records. Trina Shoemaker, bekend van haar werk bij Queens Of Stone Age, Emmylou Harris en Sheryl Crow is de producer van het album en is ook te horen op percussie. En binnen een paar dagen verschijnt er met 'Make Blues Not War' een nieuw album van Mike. Er staan twaalf nummers op het album dat opgenomen werd in de Soundstage Studio in Nashville, TN. Tom Hambridge is de producer en tevens de drummer op het album. Tom heeft de meeste songs ook helpen schrijven in samenwerking met Mike Zito en Richard Fleming.

 

 

De opener 'Highway Mama' blaast je onmiddellijk omver. Zanger/gitarist Mike Zito, drummer Tom Hambridge, bassist Tommy MacDonald en gitarist Rob McNelley krijgen tijdens deze verschroeiende bluesrocker hulp van Walter Trout op gitaar en Kevin McKendree op B3 Orgel en Wurlitzer piano. Het resultaat is een geweldige groove en zinderend gitaarwerk. Zowel het betere vingerwerk als het werk met de bottleneck komen uitgebreid aan bod. Mike's erg goede stem klinkt sterk en dat is ook nodig om in deze hemelse mengelmoes van klanken te overleven. Een topper die tijdens live optredens heel wat zalen en festival weides op zijn kop zal zetten. Ook in de Texas shuffle 'Wasted Time' heeft de gitaar een grote rol. De vlijmscherpe riffs vliegen rond je oren, terwijl Tom op drums en Tommy op bas voor de meeslepende groove zorgen. De midtempo bluesrocker 'Redbird' heeft een enorm sterke intro, waardoor het nummer je dadelijk vastneemt en je gedurende de volgende zeven minuten niet meer loslaat. Dat Mike zich omringd heeft met enorm sterke muzikanten die elkaar erg goed aanvoelen komt ook hier weer tot uiting. De ritmesectie is waanzinnig sterk en Mike en Rob zijn twee jongens die van wanten weten wanneer het op gitaarwerk aankomt. Het instrumentale geheel klinkt telkens stevig, maar hemels in de oren. Daarna wordt het gaspedaal tot op de bodem ingedrukt voor de hectische rocker 'Crazy Legs', een nummer dat voorbijraast als een hoge snelheidstrein en past stopt wanneer het eindpunt bereikt is. Het is een plezier om met deze trein mee te rijden en erop te blijven zitten tot Tom Hambridge met puik slagwerk een einde maakt aan de mooie rit. Aan alle machthebbers en de hongerigen naar macht die het nog steeds niet begrepen hebben, luister eens naar Mike Zito zijn 'Make Blues Not War', het zou de wereld in ieder geval veel beter maken. Deze blues song wordt gedreven door de fenomenale bluesharp van Jason Ricci en wie weet wat deze harpvirtuoos met zijn instrument kan, weet wel dat hij met zijn blaas en zuigwerk kan imponeren. Samen met de slide klanken van de gitaar brengt de bluesharp dit nummer naar eenzame hoogtes. Kevin McKendree is weer heel aanwezig op de toetsen tijdens 'On The Road'. Zowel op het B3 orgel als op de clavinet dansen zijn klanken op de verwoestende groove. McNelly en Zito voorzien ook deze song van het nodige gitaargeweld.

 

 

De knappe slowblues 'Bad News Is Coming', een verhaal van harde tijden en spijt wordt met smekende stem gezongen door Mike. De treurige piano en orgelklanken en de splijtende en scheurende gitaar riffs versterken dat spijt gevoel nog meer. Zondermeer een topnummer. Jason Ricci is voor de tweede maal van de partij op dit album in de Southern rock boogie 'One More Train'. De combinatie van het snarenwerk van Rob, het slide werk van Mike, de piano van Kevin en de bluesharp van Jason geven de song weer een erg rijke sound. De ballade 'Girl Back Home' wordt beheerst door het werk van Mike met de bottleneck. 'Chip Off The Block' gaat over Mike's oudste zoon Zach. Om het feest compleet te maken mag Zach Zito zijn vader partij komen geven op de gitaar tijdens dit nummer dat over hem gaat. Dat levert weer gitaar vuurwerk op, maar ook Kevin McKendree is met fris honky tonk toetsenspel op de piano uitdrukkelijk en constant aanwezig. Mike was heel tevreden over de prestatie van zijn zoon en de bedoeling is dat hij volgende zomer, wanneer hij afgestudeerd is mee op tournee gaat met zijn vader. De weemoedige slowblues 'Road Dog' is het verhaal van een werkende mens die zijn verontschuldigingen aanbiedt omdat hij voor zijn werk zoveel van huis weg is. Praktisch alle muzikanten zullen zich herkennen in dit verhaal. De klagerige, vlijmscherpe gitaar riffs passen perfect in dit nummer dat gedragen wordt door de orgelklanken van Kevin McKendree. Afsluiten doet de Amerikaan op een swingende wijze met de rock'n roll song 'Route 90'. Het blijft moeilijk om stil te blijven zitten bij deze aanstekelige song, waarin we weer fantastisch gitaarwerk te horen krijgen en waarin de honky tonk piano klanken van Kevin voor de frisse toets zorgen. 'Make Blues Not War' is misschien het meest energieke album dat Mike Zito ooit gemaakt heeft. Momenteel is hij aan het toeren in Europa en donderdag 17 november staat hij voor zijn enige Belgische optreden in CC De Steiger te Menen. 'Make Blues Not War' is een stevig en erg knap album van Mike Zito. Een goede tip is om de volumeknop nog iets meer naar rechts te draaien wanneer je naar het album luistert. Een aanrader. (9/10)

 

 

Walter Vanheuckelom

 

 

 

Tracks

1. Highway Mama

2. Wasted Time

3. Red Bird

4. Crazy Legs

5. Make Blues Not War

6. On The Road

7. Bad News Is Coming

8. One More Train To Ride

9. Girl Back Home

10. Chip Off The Old Block

11. Road Dog

12. Route 90