NEAL BLACK & THE HEALERS - WHEREVER THE ROAD TAKES ME - 30 YEARS BEST OF COLLECTION

Album Review

Album: 
NEAL BLACK & THE HEALERS - WHEREVER THE ROAD TAKES ME - 30 YEARS BEST OF COLLECTION
Artist: 
Neal Black & The Healers
Record Label: 
DixieFrog Records
Style: 
Texas blues, Bluesrock, Delta blues
Date: 
13/05/2022
Reviewed by: 
Walter Vanheuckelom
NEAL BLACK & THE HEALERS - WHEREVER THE ROAD TAKES ME - 30 YEARS BEST OF COLLECTION
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Hoeveel jaren Neal Black al aan de top staat in de blueswereld is moeilijk te zeggen. In de jaren tachtig en negentig veroverde hij eerst het Amerikaanse continent. Later kwam hij ook touren in Europa. Dat beviel de Texaan zo goed dat hij in 2004 zelfs verhuisde naar Europa, meer bepaald naar het zuiden van Frankrijk. Hij vliegt nog regelmatig terug naar de USA voor optredens en als producer, songschrijver en gitarist voor andere artiesten. Ook zijn muzikanten bij The Healers zijn bijna allemaal Amerikanen die in Europa wonen. In de laatste dertig jaar maakte Neal voor het Europese label Dixiefrogs dertien albums. Er is geen enkele artiest die langer bij dit label zit dan hij. Zowel Neal als de platenmaatschappij zullen zich wel heel goed voelen bij deze samenwerking, anders had deze nooit zo lang geduurd. Op negentien mei 2020 verscheen het recentste studioalbum van Neal Black & The Healers. Het kreeg 'A Little Boom Boom Boom' als titel en het telt dertien songs. Om zijn dertigjarig verbond met zijn muzieklabel DixieFrogs te vieren, werd op dertien mei 2022 het dubbelalbum 'Wherever The Road Takes Me' uitgebracht, met daarop een beknopt overzicht van de muzikale carrière van Neal Black bij DixieFrog Records. CD 1 bevat achttien studionummers en CD 2 bevat acht live opnames. Neal vertelt het volgende over zijn nieuwe album: Deze compilatie is een dertigjarige geschiedenis van enkele van mijn favoriete opnames en carrière hoogtepunten, met enkele van de beste muzikanten in het bluesrock genre. Natuurlijk was het super gaaf om Robben Ford, Popa Chubby, Johnnie Johnson en Larry Garner als gasten op mijn albums te hebben! Evenals enkele van de grote bluesartiesten die ik ontmoette nadat ik naar Europa kwam, zoals Fred Chapellier en Nico Wayne Toussaint. Beiden zijn muzikale broers voor mij geworden en we hebben de afgelopen vijftien jaar veel samengewerkt aan opnames en on the road geweest. Maar net zo opwindend voor mij was het opnemen van mijn liedjes met enkele van de beste achtergrondmuzikanten in de business. Bijvoorbeeld Gerardo Velez (wiens kredieten onder meer Jimi Hendrix en David Bowie), Johnnie Johnson (ex-Keith Richards en Eric Clapton), Harvey Brooks (ex-Miles Davis en The Doors), Steve Holley (ex-Paul McCartney), Jon Paris ( ex-Bob Dylan en Johnny Winter), Mike Merritt (ex-Joe Bonamassa), N.Y.C gitaarlegende Jimmy Vivino en vele anderen...
 
 
 
 
 
 
Omdat dit dubbelalbum zesentwintig nummers bevat gaan we proberen om een beknopt, maar toch zo volledig mogelijk verslag te maken van dit prachtige album. 'Wherever The Roads Takes Me' opent met de mooie soulvolle en melodieuze bluesballade 'All For Business'. Het prachtige gitaarwerk komt van Neal Black en van Robben Ford, die de tweede solo voor zijn rekening neemt. Ook de blazerssectie, met Tommy Schneller, Jurgen Weiching, Jens Buschenlang, is het gehele nummer uitstekend en uitdrukkelijk aanwezig. We horen heel wat heimwee in de stem van Neal tijdens 'Hotel Room In Mexico'. Instrumentaal is het genieten van het heerlijke percussiewerk van Hector Aguilar en de prachtige trompetgeluiden van Cesar Barreiro. 'Jesus & Johnny Walker' één van de grootste hits van Neal Black, mocht zeker niet ontbreken op dit best of album. Pascal Bako Mikaelian schittert met subliem mondharmonicawerk en Neal Black haalt uit met een verschroeiende solo op de gitaar. 
 
 
 
 
 
 
Met het akoestische Delta blues nummer 'Worried About It', neemt Neal ons mee naar het diepe Zuiden van de USA. Pat Boudot Lamot op de resonator gitaar en Nico Wayne Toussaint op de mondharmonica zorgen voor het instrumentale genot. Met 'Did You Ever' krijgen we pure rock'n roll. Drummer Bugz Garza en bassist Billy Thomas zorgen voor de uitstekende rock'n roll groove en het opwindende mondharmonicawerk komt deze keer van Gary Primich. Gil Wharton op dobro en Werther Ellerbrock op de akoestische gitaar zijn de gitaristen in de akoestische bluessong 'The King Of San Antone'. Gitarist Neal Black, bassist Fred Chapellier en drummer Pat Machenaud tonen ze dat een sterk powertrio zijn in de verschroeiende bluesrocker 'Handful Of Rain', waarin Neal uitpakt met een splijtende snarensolo. 'Cry Today' is een akoestisch piano gedreven Delta blues nummer met Damien Cornelis op de piano. De heerlijke en gevoelvolle snarensolo komt van gitarist Fred Chapellier. 
 
 
 
 
 
 
'Lost Without You' begint met een Zuid Amerikaans rumba ritme, maar tijdens het nummer verandert dat verscheidene  malen in een swingend ritme. Jon Paris schittert hier op de mondharmonica. Er klinkt veel pijn en verdiet in de stem van Neal wanneer hij de trieste slowblues 'Bad Rose Tattoo' zingt. Het mooie, subtiele accordeonwerk van Val Cronk helpt de sfeer bepalen. Daarna wordt het feller met het lekker groovende 'Mississippi Doctor', met een geweldige Nico Wayne Toussaint op mondharmonica en Mike Latrell op keyboards. Op het akoestische 'New York City Blues' krijgt Neal vocale hulp van Popa Chubby, die ook de akoestische gitaar voor zijn rekening neemt. Nico Wayne Toussaint laat andermaal zijn klasse als mondharmonicaspeler horen. Keyboardspeler Magali Bouderon, mondharmonicaspeler Mason Casey en gitarist Popa Chubby schitteren in het instrumentale 'Justified Suspicion'. 
 
 
 
 
 
Een ander hoogtepunt is het schitterende 'Saint Of New Orleans'. Het is een duet van Neal met Larry Garner. Leadfoot Rivet zorgt voor uitstekende backing vocals. Neal Black pakt uit met een vette en knappe slide solo en het mooie orgel en accordeonwerk komt van Mike Latrell en Christophe Duvernet. Jimmy Abbot zorgt voor heerlijk pianospel en Neal Black voor een geweldige gitaarsolo in het bluesy 'Misery'. 'I'm Gonna Cry' is pure rock'n roll, dat gekruid word met pittig gitaarwerk van Neal. CD één wordt afgesloten met het meeslepende slowbluesje 'It Hurts Me Too'. Vocaal wordt Neal bijgestaan door de prachtige, zoete stemmen van de backing zangeressen Susan Didrichsen, Gary Wade en Angelina Petrovic. Jimmy Vivino op dobro en Johnnie Johnson op piano geven 'It Hurts Me Too' nog een extra touch met hun prachtige solo's.
 
 
 
 
 
 
Op CD 2 krijgen we acht live opnames. Met 'Did You Ever', Lost Without You' en 'Handful Of Rain' vinden we drie songs terug die ook op CD 1 te horen waren. De live versies zijn veel levendiger. Er zit meer drive in en het solowerk is zeker niet te versmaden. De andere vijf songs gaan we even afzonderlijk overlopen. Het begint met de Robert Johnson cover 'If I Had Possession Over Judgement Day'. Neal Black maakt er een geweldige, meer dan zes minuten durende, versie van. Het telt heerlijk pianowerk en het verschroeiend gitaarwerk zal vele muziekliefhebbers kunnen bekoren. Ook met het rock'n roll nummer 'Goodbye Baby' van Elmore Lames gaat Neal Black ver terug in de tijd. De stevige ritmesectie zorgt voor een heerlijke groove en het barrelhouse getint pianospel en het schitterende gitaarwerk geven 'Goodbye Baby' nog een extra touch. 
 
 
 
 
 
 
Rock'n roll blijft aanwezig in het instrumentale 'Chicken Shack Cognac', een nummer dat Neil Black zelf schreef. Waarschijnlijk is het Kris Jefferson die een machtige bassolo uit zijn basgitaar tovert, maar ook de andere muzikanten laten zich van hun beste kant horen. Voor de mensen die Neal Black & The Healers nog nooit live aan het werk zagen, moet dit toch een stevige zet zijn om deze band eindelijk live te gaan zien en horen. Dat Neal een erg begaafd gitarist is, die bovendien ook nog een prachtige stem heeft laat hij andermaal horen in de Johnny Nash cover 'I Can See Cleary Now'. Het livealbum sluit af met de Muddy Waters cover 'Streamline Woman'. Neal Black & The Healers hebben van dit Chicago blues nummer een lekker swingende versie gemaakt met vet slidewerk op de gitaar. Met 'Wherever The Road Takes Me' geeft Neal Black een sublieme inkijk op zijn succesvolle carrière. Uit zijn dertien albums bij DixieFrog Records had hij ongetwijfeld nog heel wat nummers kunnen uitkiezen. 'Wherever The Road Takes Me' van Neal Black & The healers kan ik aan elke muziekliefhebber aanbevelen. Top album. (9/10)
 
 
 
 
 
Walter Vanheuckelom
 
 
 
 
 
 
CD1
01. All For Business (Studio)
02. Hotel Room in Mexico (Studio)
03. Jesus & Johnny Walker (Studio)
04. Worried About It (Studio)
05. Did You Ever (Studio)
06. The King of San Antone (Studio)
07. Handful of Rain (Studio)
08. Cry Today (Studio)
09. Lost Without You (Studio)
10. Bad Rose Tattoo (Studio)
11. Mississippi Doctor (Studio)
12. New York City Blues (Studio)
13. Justified Suspicion (Studio)
14. Sunrise in Prison (Studio)
15. Saints of New Orleans (Studio)
16. Misery (Studio)
17. I’m Gonna Cry (Studio)
18. It Hurts Me Too (Studio)
 
CD2
01. If I Had Possession Over Judgment Day (Live)
02. Goodbye Baby (Live)
03. Did You Ever (Live)
04. Lost Without You (Live)
05. Handful of Rain (Live)
06. Chicken Shack Cognac (Live)
07. I Can See Clearly Now (Live)
08. Streamline Woman (Live)
 
 
 
CD 1 – STUDIO – Musicians :
Neal Black : Electric Guitar, Acoustic and Slide Guitars, Dobro, Banjo, Vocals
Keyboards: Mike Lattrell (1,3,11,15), Gary Wade (17), Jimmy Abbott (16), Damien Cornelis (7,8), Magali Bourderon (13)
Bas: Kris Jefferson (3,15), Abder Benachour (1), Barry Ramus (9,16,17), Billy Thomas (5), Carlos Avilez (2), Val Cronk (10), Kim Yarbrough (11), AJ Pappas (12,13), Mike Merritt (18) 
Drums: Bugz Garza (5), Pat Machenaud (7), Lloyd Herman (10), Vincent Daune (11), Jean-Michael Tallet (15), Dave Bowler (1,3), Steve Holley (12,13), James Wormworth (9,16,17)  
Percussie: Alex Gomez, Hector Aguilar (2), Kris Jefferson (3), Larry Crockett (4)  
Accordeon: Christophe Duvernet (15), Val Cronk (10), Mario Garabay (2)
Backing Vocals: Sara Valenzuela (6), Susan Didrichsen, Gary Wade, Angelina Petrovic (18) 
Special Guests 
Robben Ford : Guitar (2nd solo) (1)
Larry Garner : Vocals and Rhythm Guitar (15)
Popa Chubby : Acoustic Guitar and Vocals (12), Guitar Solo (13)
Fred Chapellier : Guitar (8,14), Bass (7)
Johnnie Johnson : Piano (18)
Jimmy Vivino : Rhythm Guitar (16), Dobro (18)
Nico Wayne Toussaint (4,11,12,14), Gary Primich (5), Mason Casey (13), Jon Paris (9), Pascal Bako Mikaelian (3) : Mondharmonica
Gib Wharton : Dobro (6)
Pat Boudot Lamot : Resonator Guitar (4)
Werther Ellerbrock : Acoustic Guitar (6)
Tommy Schneller, Jurgen Weiching, Jens Buschenlang : Horns (1)
Cesar Barreiro : Trumpet (2)
Gerardo Velez : Percussion (9)
Leadfoot Rivet : Backing Vocals (15)
 
Label: Dixiefrog Records
Release date: May 13, 2022
Bluesrock, Texas blues