NICK WADE - FEELING GOOD IS GOOD ENOUGH

Album Review

Album: 
NICK WADE - FEELING GOOD IS GOOD ENOUGH
Artist: 
Nick Wade
Record Label: 
Extra Sensory Production
Style: 
Akoestische blues, fingerpicking
Date: 
29/09/2023
Reviewed by: 
Walter Vanheuckelom
NICK WADE - FEELING GOOD IS GOOD ENOUGH
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Nick Wade's eerste contact met muziek was tweeëndertig jaar geleden, toen hij zijn eerste lessen kreeg van zijn grootvader Johnny Wade, een professionele jazzmuzikant die speelde met onder anderen Charlie Parker, Dizzy Gillespie en Freddie Slack. Toen hij tweeëntwintig was, besloot Nick zich professioneel aan muziek te wijden. Hij begon elektrische Chicago blues te spelen, maar het zou de muziek van bluesman Robert Johnson zijn die de katalysator werd voor een totale toewijding aan countryblues en spirituele muziek. Na een uitnodiging om te spelen op het legendarische Bentonia Blues Festival in Bentonia, MS, begon hij aandacht te krijgen van platenlabels en mensen uit de entertainmentindustrie. Inmiddels is Nick Wade een vaste naam geworden in de blues en folkscene en staat hij regelmatig op de affiche van grote festivals Daarnaast exploiteert Nick de virtuele muzieklocatie 'Overall Junction', die de grootste namen in countryblues samenbrengt. Op negenentwintig september verscheen zijn debuutalbum 'Feeling Good Is Good Enough'. Er staan twaalf originele door Nick Wade geschreven nummers op het album, die live to tape werden opgenomen. Buiten de mondharmonica die Ronnie Owens gebruikt in 'Lonesome Copperhead Snake', zijn Nick's Gibson gitaar uit 1936 en zijn Goodman Grand Concert gitaar uit 2022 de enige instrumenten die gebruikt werden op dit album.
 
 
 
 
 
Het album opent met het akoestisch Deltablues nummer 'Sky Line Drive', waarin duidelijk invloeden van Robert Johnson te horen zijn. De song 'Sky Line Drive' gaat over één van de mooiste plekjes in Virginia. Nick zingt het verhaal niet, hij vertelt het. Zijn vingerwerk op de akoestische gitaar is een lust voor het oor. Het ritme gaat iets de hoogte in voor het korte, amper twee minuten durende, 'Sing With The Angels'. In dit spirituele nummer laat Nick Wade God weten wat zijn wensen zijn eenmaal hij deze aardse wereld heeft verlaten. Het verhaal van 'Broke And Busted' zal bij heel wat luisteraars wel bekend overkomen. Ook hier etaleert Nick Wade zijn uitstekende klasse als gitarist. Het nummer roept herinneringen op aan de muziek van Mississippi John Hurt. 'Broke And Busted' verscheen in 2022 reeds op single. Een ander nummer met Robert Johnson invloeden is het knappe 'Ease On Down The Road'. Een schitterende Li'l Ronnie Owens op mondharmonica ondersteunt Nick Wade in het prachtige 'Lonesome Copperhead Snake'. Persoonlijk vind ik het spijtig dat Owens maar op één  nummer meespeelt want zijn ingetogen en prachtig mondharmonicaspel past perfect bij de songs van Nick Wade en het geeft een grote meerwaarde aan de sound. Alleen een stem en een akoestische gitaar wordt naar mijn gevoel na een paar songs, hoe goed ze ook gespeeld zijn, wat eentonig. 'Lonesome Copperhead Snake' is dan ook mijn favoriet op dit album. 
 
 
 
 
 
 
Je kan andermaal genieten van het fantastische fingerpicking spel van Nick Wade in het amper honderd seconden durende instrumentale ragtime nummer 'Ragamuffin'. In het akoestische Deltablues nummer 'When You Bury My Body' kijkt Nick Wade al vooruit naar zijn dood en naar hetgene dat er dan moet gebeuren. Nog een hoogtepunt op het album is het ragtime getinte 'The Broken Hearted Man'. Treinen zijn een onderwerp dat dikwijls aan bod komt in de blues muziek en ook Nick Wade schreef er met 'Engineer Blues' een nummer over. Het is een triest nummer dat op een aangrijpende wijze wordt gezongen door Nick. Hij weet goed genoeg dat als hij op deze trein stapt, dat hij nooit zal terugkeren. Het langste nummer op het album is het spirituele 'Crucifiction', waarin hij de laatste momenten en de kruisiging van Jesus Christus bekijkt vanuit het oogpunt van Jezus Christus. Het album wordt afgesloten met het aantrekkelijke, instrumentale 'Raggin' My Blues Away'. 'Feeling Good Is Good Enough', het debuutalbum van Nick Wade is een aanrader voor de liefhebbers van akoestische blues en voor de liefhebbers van fingerpicking op de akoestische gitaar.  (7,5/10)
 
 
 
 
Walter Vanheuckelom
 
 
 
 
1. Sky Line Drive
2. Sing With The Angels
3. Broke And Busted
4. Ease On Down The Road
5. Lonesome Copperhead Snake
6. Ragamuffin
7. When You Bury My Body
8. The Broken Hearted Man
9. Down The Way
10. Engineer Blues
11. Crucifixion
12. Raggin’ My Blues Away
 
Nick Wade: zang en akoestische gitaar
Li’l Ronnie Owens: mondharmonica (5)