PD MARTIN - SOULBEAT INCARNATE + concertdata

Album Review

Album: 
PD MARTIN - SOULBEAT INCARNATE + concertdata
Artist: 
PD Martin
Record Label: 
Naked – Donor Productions
Style: 
Funky blues, Bluesrock, Soulvolle Bluesrock
Date: 
10/02/2023
Reviewed by: 
Walter Vanheuckelom
PD MARTIN - SOULBEAT INCARNATE + concertdata
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
PD Martin (aka Piet Vercauteren), geboren in 1984, raakte bezeten door de gitaar op zijn twaalfde. Sindsdien speelde hij in allerlei bands, waarbij hij zichzelf onderdompelde in een grote verscheidenheid aan muzikale stijlen (rockabilly, hard rock, blues, bluegrass,…). Eind 2019 beslistte hij dat de tijd rijp was om zijn zelfgeschreven nummers, als zanger/gitarist, de wereld in te sturen en richtte zijn eigen band op. Samen met Rien Gees en Joris Holderbeke trok PD Martin de wereld in als een rechttoe rechtaan blues trio. Maar de klassieke twaalf maten bleken niet genoeg en al snel verlieten ze het vertrouwde pad. Elke song, elke show werd een verkenningstocht, tussen de grenslijn van vurige blues en dampende funk. Ondertussen is het trio sinds de komst van toetsenist Hein Mandos (speelt nog niet mee op het nieuwe album) een funky blues 'n soul kwartet geworden. Op tien februari verschijnt bij Naked het debuutalbum 'Soulbeat Incarnate', met daarop elf originele, door Piet Vercauteren geschreven songs, gaande van rauwe blues, over funky blues en dansbare grooves.
 
 
 
 
 
 
Het album opent met de vloeiende, meer dan vier minuten soulvolle bluesrocker 'Make Me Pay'. Drummer Rien Gees en bassist Joris Holderbeke zorgen voor een knappe groove en Hammondspeler Pieter Goossens zorgt op de toetsen voor een verrijking van de sound en brengt er ook wat diepte in. PD Martin zingt het nummer met veel overtuiging en met zijn gitaar is hij heel bepalend in 'Make Me Pay'. Hij voorziet het gehele nummer van knappe gitaarvullingen en met twee uitstekende, maar verschillende snarensolo's zet hij de kers op de taart. Mooie opener. Het wordt funky in het midtempo nummer 'Come To Bed'. Joris Holderbeke schittert met een heerlijk funky baslijn. Met een verschroeiende Hammondsolo en priemende snarensolo zorgen Pieter Goossens en PD Martin voor de instrumentale genot. Het radiovriendelijke 'Strip It Down' heeft een heel dansbare groove. Met wervelend toetsenwerk op het Hammond van Patrick Cuyvers en een verschroeiende saxofoonsolo van JB Biesmans zijn de collega's van Travelin' Blue Kings heel aanwezig in 'Strip It Down'. 
 
 
 
 
 
 
Het mooie en melodieuze 'Burn The Witch' is één van de rustigste nummers op het album. Er klinkt veel gevoel en emotie in de stem van PD Martin wanneer hij het nummer zingt en zijn knappe gitaarvullingen passen perfect in het nummer. Het tempo gaat terug terug de hoogte in voor de funky rocker 'Wild River'. Met strak en energiek slagwerk en een beukende baslijn zorgen drummer Rien Gees en bassist Joris Holderbeke andermaal voor een uitstekende basis, waarop PD Martin weer knap  kan uithalen op zijn sixstring. Het toetsenwerk is van Pieter Goossens. 'Artificial State Of Misery' is een bluesshuffle. Met een knappe gitaarsolo geeft PD Martin dit dansbare nummer nog wat meer glans. Met 'Tantric Beach Night' krijgen we een rustig, ietwat dromerig nummer over een tantrische avond op het strand. Pieter Goossens draagt de melodie met zijn warme Hammondklanken en Martin strooit het gehele nummer rond met gevoelvolle gitaarklanken. Met strak slagwerk trekt drummer Rien Gees de funky rocker '4T2' op gang. Het is een instrumentaal nummer met in het midden een korte preek van predikant Jake Labotz. Het melodieuze gitaarwerk van Martin en de beukende baslijn van Holderbeke maken er andermaal een lekker groovende song van. 
 
 
 
 
 
 
PD Martin neemt ons een heel stuk mee terug in de tijd met het vintage swingend jazz nummer 'Too Good To Be True', waarin gitarist PD Martin nogmaals laat horen dat hij over snelle en goede vingers beschikt. De soulvolle backing vocals komen van Tess Thyssen en het saxofoonwerk van JB Biesmans. Patrick Cuyvers laat zijn Hammond weer lekker tekeer gaan tijdens de vloeiende titeltrack 'Soulbeat Incarnate'. Met een priemende en snedige snarensolo zet PD Martin zijn woorden nog wat kracht bij. Afsluiten doet PD Martin met de funky getinte bluesrocker 'That's My Gal'. Hier geen guests, maar het pure powertrio met PD Martin op gitaar, Joris HolderBeke op bas en Rien Gees op drums. Ik zag PD Martin onlangs nog live aan het werk op de Belgian Blues Challenge 2022 in Oud Turnhout en daar liet het trio een sterke indruk achter. In De Djoelen werden werden al een paar nummers uit dit mooie debuutalbum 'Soulbeat Incarnate' gespeeld en dus keken we met heel wat verwachtingen uit naar dit album. PD Martin mag best trots zijn op zijn debuutalbum 'Soulbeat Incarnate'. Hij bewijst bovendien dat hij niet alleen een goede gitarist/zanger is, maar dat hij ook een goede songwriter is. Wie PD Martin live aan het werk wil zien kan dat op 15 februari in Rootstown Barn in Aarschot, op 17 februari in Bemdkaffee in Arendonk, op 18 februari in Bruce 'n Blues in Lebbeke, op 25 februari in Dax Café in Turnhout, op 16 maart in Missy Sippy in Gent en op 27 mei in Zappa in Oosterzele. (8/10)
 
 
 
 
Walter Vanheuckelom
 
 
 
01. Make Me Pay
02. Come To Bed
03. Strip It Down
04. Burn The Witch
05. Wild River
06. Artificial State Of Misery
07. Tantric Beach Night
08. 4T2
09. Too Good To Be True
10. Soulbeat Incarnate
11. That's My Gal
 
 
 
 
PD Martin: Gitaar - Zang
Joris Holderbeke: Bas
Rien Gees: Drums
Guests
Patrick Cuyvers: Hammond (3,8,10)
Pieter Goossens: Hammond (1,2,4,5,7)
JB Biesmans: Saxofoon (3,9)
Tess Thyssen: Backing vocals (3,4,9)
Jake Labotz: Preacher (8)