PEER GYNT - 92 GO

Album Review

Album: 
PEER GYNT - 92 GO
Artist: 
Peer Gynt
Record Label: 
Gold Tone Records
Style: 
Bluesrock, Rock
Date: 
03/09/2016
Reviewed by: 
Walter Vanheuckelom
PEER GYNT - 92 GO
 
 
 
Peer Taraldson is een Noors gitarist, muzikant en zanger, die beter bekend is onder zijn artiestennaam Peer Gynt. Hij wordt nogal eens The King Of The Mountain Blues genoemd. Een paar jaar geleden was hij reeds op tournee in België en Nederland, maar de laatste jaren horen we nog weinig in onze contreien van deze gedreven muzikant en gitarist. Begin deze maand verscheen het nieuwe album '92 Go'. Er staan negen nieuwe nummers op die door Peer zelf geschreven zijn en hij is tevens de producer van het album dat opgenomen werd in Studio-A in Noorwegen.
 
 
Op dit nieuwe album gaan we zeker invloeden horen van Walter Trout, Chris Duarte en Joe Bonamassa, want dit zijn voor Peer toch zijn muzikale voorbeelden. 'De opener 'Ride On' is trouwens een nummer dat zo op een Walter Trout album kan. Rechttoe rechtaan power bluesrock met vlijmscherpe gitaar riffs. De gedrevenheid en de energie spat zo van het nummer af. De bazen van Fender gitaren weten al langer dat Peer Gynt een uitstekend gitarist is, en legden deze Noorse gitarist onder contract. De meeslepende midtempo rocker 'Keep On Movin'' wordt op gang getrokken met een paar verscheurende gitaar riffs en de gitaar blijft de hele song uitdrukkelijk aanwezig. Het sterke refrein en de erg goede backing vocals van Therese Ulvan en Sara Kristoffersen geven het nummer een mooie surplus. De ballade 'Holy Water' kan pas bekoren na het vocale gedeelte wanneer Peer Gynt uitpakt met een fenomenale vlijmscherpe solo op zijn Fender. Dan is het andere tragere nummer 'Everything I Got' van veel betere kwaliteit. Vanaf de eerste noot tot aan het einde blijft deze ballade boeien. Alles klopt hier, zowel instrumentaal als vocaal is dit een top nummer. De verschroeiende rocker 'I Just Wanna Drive' doet op momenten denken aan een rauwe versie van de klassieker 'C'mon Everybody' van Eddie Cochran. De gitaar van Peer Gynt brengt weer hemelse geluiden voort, in de door het Hammond L100 van Frank Scott gedragen liefdesballade 'I Can't Go On'. De stomende rock shuffle 'Stay With Me Baby' en de afsluiter 'The End' hebben de gekende ingrediënten, namelijk een pompende ritmesectie met Lars Fish op bas en Ingar Frelsoy op drums, Peer Gynt die zich helemaal in het nummer inleeft en weer
uitstekend is op gitaar en de twee krachtige stemmen van Therese en Sara. Geef de volumeknop maar een goede draai naar rechts, dan klinken deze rockers nog beter. De liefhebbers van rauwe rock met intens en verschroeiend gitaarwerk komen zeker aan hun trekken met het nieuwe album '92 Go' van Peer Gynt. (7/10)
 
Walter Vanheuckelom