Roberto Morbioli werd op 30 juli 1965 in Verona geboren. In zijn tienerjaren ontdekte Roberto de blues muziek en raakte er aan verknocht. Na wat in plaatselijke bands gespeeld te hebben,  gaat hij in 1987 bij de Tao Ravao Blues Band spelen waarmee hij het album 'From Madagascar To Chicago' uitbracht. Lang duurde de liefde niet en een paar jaar later ging Roberto bij Rudy Rotta spelen. Er verschenen twee albums, namelijk 'Reason To Live' in 1990 en 'Diabolic Live' in 1991. Ondertussen had de vooruitstrevende Italiaan al zijn eigen band 'Morblus' opgericht en met deze band zal Roberto Morbioli altijd vereenzelvigd worden. Met deze succesvolle band maakte Roberto tien albums, waar onder een paar live albums. Dat hij bekend staat als een erg sterke gitaar virtuoos weet iedereen en ook andere artiesten weten dat natuurlijk. Het maakte dat hij in 2013 en 2014 samen met Big Daddy Wilson mee mocht doen in diens akoestisch project. Morblus is eveneens de vaste begeleidingsband van Justina Lee Brown in Europa. We zullen nooit weten of Roberto de inspiratie haalde uit de plezierige, akoestische samenwerking met Big Daddy Wilson, maar het feit is dat hij een volledig akoestisch album opnam samen met drummer Nicolo Taccori en bassist Paolo Legramandi. 'Acoustic Me' is de titel en het bevat twaalf songs, waarvan er tien door Morbioli zelf geschreven zijn en twee door Massimo Bubola. Het album werd opgenomen in de Mühle Der Freundschaft in Bad Iburg, Duitsland.

Laten we dit nieuwe project van Roberto Morbioli eens nader bekijken en vooral beluisteren. 'Acoustic Me' is een album dat vooral over de liefde gaat en opent met 'Mother's House' en knap vingerwerk op de akoestische gitaar. Old school blues die erg goed gezongen wordt en instrumentaal erg goed verzorgd klinkt. Het trio gaat de iets vlottere weg op met 'My Baby's Gone'. Het heeft een poppy sound en het steeds weerkerend gitaar riffje zet zich dadelijk vast in je hoofd. Ook de bas groove klinkt erg lekker. De heel romantische ballade 'I Love You Much And More' is een ideale song voor een diner met je geliefde bij kaarslicht of als je samen knus dicht tegen elkaar zit in de zetel. 'I'm In The Blues' is een old school blues die tot in de kleinste details af is en 'Love Affair' is een vlot funky blues nummer. Er zit ook veel variatie in het album. Zo zou het jazzy 'You Smile' een perfecte titelsong van een soap of komedie kunnen zijn. Roberto vergeet ook zijn Italiaanse afkomst niet en in het door Massimo Bubola geschreven 'Specchi Rosa Specchi Blue' zingt hij in zijn moedertaal. Het Italiaans past goed in dit jazzy blues nummer. Er staan met ' Childhood Memories' en 'Train To Tyngsborough' ook twee instrumentale up tempo nummers op 'Acoustic Me'. De ideale songs voor Roberto om zijn klasse als gitarist en zijn vingervlugheid te tonen. Naar de moeders wordt in Italië nog steeds geluisterd en dat hoor je ook in de tekst van 'Mama Told Me'. Dit is voor mij één van de blikvangers van het album.De instrumenten vullen elkaar hier bijna op een magische, bijna sprookjesachtige wijze aan. Roberto, Paolo en Nicola sluiten het album op een zeer mooie manier af met de ballade 'Under A Sky Like This'. Van de stem van Morbioli krijg je kippenvel en het is tevens het beste nummer op 'Acoustic Me'. Persoonlijk hoor ik liever het elektrische werk, maar het Roberto Morbioli Trio heeft me toch aangenaam verrast met deze akoestische cd. Morblus is op 10 april te gast in Goorblues te Wuustwezel en Morblus zal samen met Justina Lee Brown te horen zijn op het Hookrock Festival op 17 of 18 juni. (7,5/10)