SEAN WEBSTER - SUMMER HAS GONE

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Sean Webster is een gitarist en zanger met een grote reputatie in de Britse blues en bluesrock scene. Sinds de oprichting van zijn eigen band in 2003 is het wel een komen en gaan geweest van muzikanten. In 2004 bracht Sean zijn debuut album 'Coming Long Time' uit. Het album werd vooral in de UK heel goed onthaald en dat opende de deuren voor een platencontract. Het voorname Britse muziekmagazine Blues Matters omschreef 'Coming Long Time' als een echte parel. Vooral het fijne gitaarwerk van Sean, dat een combinatie is van vele invloedrijke gitaristen werd bejubeld. De muzikale invloeden komen vooral van Mark Knopfler, Stevie Ray Vaughan, Eric Clapton en Albert Collins. Nog een andere troef is het sexy, laag en rijk stem geluid van Webster. In 2005 deed de band veel optredens in de UK en stond de band ook op het hoofdpodium van verschillende grote Britse festivals zoals het R & B Festival in Colne, het Burnley Festival en Maryport Festival. In 2005 verscheen het tweede album van Sean dat als titel 'If Only' meekreeg. Met dit meer op blues gericht album bereikte Webster een breder en jonger publiek, wat hem nog populairder maakte. Tony Edser, redacteur van het officiële Eric Clapton tijdschrift 'Where's Eric' schreef in dat tijdschrift dat Sean Webster de man was om in het oog te houden. Er was dat jaar ook het gerucht dat Sean als gitarist mee zou mogen op tournee in de Eric Clapton Band. Spijtig voor Webster werd Robert Cray verkozen en werd hij tweede keus. Sean Webster tourde nadien nog veelvuldig in Amerika en Europa en er volgden nog een paar albums zoals de dubbele cd 'Live & In Session' en 'The First 10 Years'. Daarna trok Sean met zijn gezin voor enkele jaren naar Australië, om daarna terug te keren naar het Verenigd koninkrijk om zich volledig toe te leggen op zijn muzikale carrière. Aan dit nieuw hoofdstuk begon Sean samen met zijn nieuwe band The Dead Lines. Deze band bestond uit drummer Phil Wilson, gitarist Ash Wilson, de oudere broer van Phil, en Greg Smith op de basgitaar. Volgens Sean was deze line up de beste waar hij ooit mee gespeeld heeft. Met deze jongens bracht hij in 2014 het uitstekende album 'See It Through' uit. Ondertussen zijn de drie muzikanten verdwenen en nam Sean Webster een nieuwe start met het album 'Leave Your Heart At The Door' dat op 24 februari 2017 verscheen. Op 2 september 2019 verscheen er met 'Three Nights Live' een live album, met daarop tien songs die tijdens drie verschillende concerten zijn opgenomen. Acht nummers schreef Sean zelf en de twee andere zijn covers van Jon Mayer en Keith Urban. In 2022 verscheen zijn solo akoestisch album 'Almost' en begin dit jaar 'Java | Webster', het album dat Sean samen met de Nederlandse stergitarist Erwin Java maakte. Op vierentwintig mei verscheen met 'Summer Has Gone' het eerste studioalbum van Webster sinds het in 2017 verschenen 'Leave Your Heart At The Door'. Er staan negen originele, door Sean Webster geschreven songs op het album. Alleen voor 'Can't Be Alone kreeg hij hulp van Axel Zwinselman. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Het album opent met het uitstekende en melodieuze 'Forever Gone Away', waarin heel wat Chris Rea invloeden terug te vinden zijn. Het sexy, laag en rijk stemgeluid van Sean Webster is een zeer grote troef en is gemaakt om dit soort nummers te zingen. In het instrumentale gedeelte is het genieten van het heerlijke toetsenwerk van Axel Zwinselman en het gevoelvolle gitaarwerk van Sean Webster. Het zelf geschreven 'Won't Lay You Down', een mix van Americana, blues en rock, had best een wereldhit van de grote Bruce Springsteen kunnen zijn. Dit prachtige en radiovriendelijk nummer is één van de hoogtepunten op het album en heeft alles wat een goede song moet hebben. Het fantastische refrein nodigt uit om mee te zingen. Drummer Phil Wilson en bassist Floris Poesse zorgen voor de heerlijke groove en naar het einde toe pakt Sean weer uit met knap melodieus gitaarwerk. Top nummer. 'Can't Be Alone' is een emotionele liefdesballade die door Sean met veel gevoel en emotie wordt gezongen. De warme orgelklanken van Axel Zwinselman dragen de melodie en voegen diepte toe. 

 

 

 

 

 

 

 

 

Het emotionele 'Lost And Alone' is een hoogstaand duet tussen Sean Webster en Hilde Vos. De twee stemmen matchen erg goed met elkaar en als ze samen zingen is de uitkomst een genot voor het oor. De prachtige en gevoelvolle snarensolo van Sean raakt je tot in de kleinste vezel van je lichaam. Na twee uitstekende trage songs komt er weer meer ritme in de muziek van Sean Webster met het radiovriendelijke 'Make It Trough'. Het is net als 'Won't You Lay Down' een nummer dat niet zou misstaan op een album van Bruce Springssteen. Halfweg de ballade 'Never Let Go' krijgen we een prachtig stukje met erg fijn akoestisch gitaarwerk. Er klinkt veel emotie in de stem van Sean als hij het liefdesverhaal 'Not You And Me' zingt. Webster etaleert andermaal dat hij een erg begaaft gitarist is met een gevoelvolle solo en met zijn prachtige en pittige gitaarvullingen. In de weemoedige en melancholische titeltrack 'Summer Has Gone' kijkt Sean terug naar de zomer die voorbij is en naar een verloren liefde. Het is een rijk instrumentaal nummer, waarvoor zelfs strijkers ( uit de synthesizer) gebruikt werden. Roberto Morbioli (Morblus) is gastzanger in het nummer en neemt het Italiaans gezongen gedeelte voor zijn rekening. Dit melancholische nummer is doordrenkt met emotie en reflectie, waarbij Webster's gitaarspel subtiel en toch hartverscheurend mooi is. Het lied roept een sfeer van verloren zomers en vergane tijden op. Prachtige ballade. 

 

 

 

 

 

 

 

 

Sean sluit zijn nieuwe album af met 'What You Get', een mix van country en blues. Instrumentaal is er een hoofdrol weggelegd voor het knappe pianospel  van Axel Zwinselman en de heerlijke Lapsteelklanken van Jim Zwinselman. Veel albums maakt Sean Webster niet, maar als hij een album uitbrengt mag je er zeker van zijn dat het een uitstekend album is en dat is ook het geval met 'Summer Has Gone'. De productie van het album is helder en krachtig, met een perfecte balans tussen de verschillende instrumenten en Webster's expressieve zang. Webster zijn muziek voelt tegelijkertijd tijdloos en hedendaags aan, wat een prestatie op zich is in een genre dat vaak teruggrijpt naar het verleden. Wie op zoek is naar muziek die recht uit het hart komt moet zich zeker het album 'Summer Has Gone' van Sean Webster aanschaffen. (8,5/10)

 

 

 

 

 

 

Walter Vanheuckelom

 

 

 

 

 

 

01. Forever Gone Away

02. Won't Lay Down

03. Can't Be Alone

04. Lost And Alone

05. Make It Through

06. Never Let Me Go

07. Not Me And You

08. Summer Has Gone

09. What You Get

 

 

 

Sean Webster: Zang, gitaren en strijkers

Floris Poesse: Bas en Contrabas

Phil Wilson: Drums

Axel Zwinselman: Keyboards, Piano

Jim Zwinselman: Pedal Steel en slide gitaar

Roberto Morbioli: Zang (9)

Hilde Vos: Zang (4)