THE VELDMAN BROTHERS - REFUEL

 

 

http://www.veldmanbrothers.nl/

 

https://www.facebook.com/theveldmanbrothers

 

 

 

The Veldman Brothers zijn het ultieme voorbeeld van blues broederschap. De band rond de twee broers Gerrit ( slide gitaar, gitaar en zang ) en Bennie Veldman (orgel, toetsen, harmonica en zang ) is al geruime tijd met heel wat succes in het bluescircuit onderweg. In 2011 ontvingen The Veldman Brothers de Dutch Blues Foundation Award voor beste band en dat is slechts één van het aantal onderscheidingen en nominaties die de jongens in de loop der jaren kregen. Het album 'Livin' By The Day' werd in 2014 door de Blues Foundation in Memphis, USA gekozen in de internationale Top 5 van de beste zelfgeproduceerde bluesalbums. En ook de vier bandleden ontvingen individuele awards en/of nominaties voor hun prestaties. De band heeft een tomeloze energie en een zichtbaar plezier in hun muziek als ze op de planken staan. Het zijn gepassioneerde muzikanten die beïnvloed zijn door elkaar, maar ook door hun idolen zoals The Vaughan Brothers, Muddy Waters, Jimi Hendrix, Elmore James en Howlin' Wolf. The Veldman Brothers spelen eigen songs, maar ook covers die ze dan wel een eigen zeer herkenbaar geluid weten te geven. Ze spelen zowel op grote festivals als in kleine clubs. Je kunt The Veldman Brothers niet in één hokje duwen, je kan hun muziek het best omschrijven als blues met een randje rock, funk of soul, swingende blues en Delta blues. In 2007 verscheen hun eerste cd 'Home' en met 'Refuel' zijn ze al aan hun vierde studio album toe. Ze hebben ook nog twee live albums uitgebracht. Op 25 november 2016 verscheen het nieuwe album van The Veldman Brothers en het is het eerste album met Fred van der Wende op bas en Han Neijenhuis op drums en bevat elf nummers. Alle nummers werden door de broers Veldman geschreven, Gerrit schreef er negen en Bennie schreef de overige twee songs. Op drie nummers komen Nanny van de Laar en Saudy Smits de band ondersteunen met hun backing vocals.

 

 

 

Het viertal pakt meteen stevig uit met 'Brothers Groove', een instrumentaal nummer met een erg sterke stuwende groove. Gerrit haalt hier ook meteen uit met fel snarenwerk en rolt de rode loper uit voor broer Bennie die gretig overneemt op het orgel. Later bundelen ze hun instrumentale talenten en zorgen samen voor een boeiend en aanstekelig einde van deze 'Brothers Groove'. Een uitstekend nummer om hun concerten mee te beginnen. 'The Only One' doet dadelijk aan 'Born On The Bayou' van Creedence Clearwater Revival denken. Dezelfde beukende groove en hetzelfde soort gitaar riff. Het constant aanwezige uitstekende orgelspel van Bennie zorgt voor het verschil. De stem van Gerrit klinkt fel en rauw en zijn vlijmscherpe korte solo snijdt door merg en been. Top nummer. De stomende rocker 'Losin' It' heeft dankzij Fred van der Wende op bas en Han Neijenhuis op drums een stuwende groove. Bennie Veldman is erg bepalend met zijn toetsenwerk op de piano en het Hammond. Gerrit zet het nummer nog wat kracht bij door zijn sterke stem en krijgt daarbij nog steun van de backing zangeressen Nanny van de Laar en Saudy Smits. Ook de solo van Gerrit mag er weer best zijn. Drummer Han Neijenhuis zorgt voor de intro in de shuffle 'I Found' en wanneer Gerrit overneemt met een vlijmscherpe riff is het nummer definitief weg. Bennie Veldman komt met erg sterk solowerk het nummer nog wat meer glans geven. De stem van Gerrit komt het best tot zijn recht in de door de orgelklanken gedragen ballade 'Stay Close'. Het lekkere slidewerk van Gerrit is eveneens top en had best wat langer mogen duren. Aan de liefhebbers van de originele blues hebben de broertjes Veldman ook gedacht, want met het semi akoestische 'Journey' wanen we ons bijna in de Mississippi Delta. Bennie is schitterend op de bluesharp en Gerrit heeft voor deze gelegenheid de dobro in de handen genomen. Fred van der Wende horen we hier op de upright bas en zorgt voor de diepe knappe baslijn. De ritme sectie zorgt voor de stomende, swingende groove in de shuffle 'What Is Wrong'. Zowel Gerrit als Bennie zijn hier weer in grote doen en zorgen met hun geweldig werk op de gitaar en toetsen voor de kers op de taart.

 

 

 

Het gaat er iets steviger en rauwer aan toe in de bluesrocker 'Suspicious', die halfweg zo goed als stil valt maar dankzij het toetsenwerk van Bennie erg mooi weer opgebouwd wordt. Daarna neemt Gerrit weer het heft in handen met een slide partij om van te smullen. De backing zangeressen Nanny en Saudy bewijzen met hun sterke stemmen hier weer hun meerwaarde. Fred van der Wende op bas en Han Neijenhuis op drums zorgen voor een stevige funky groove in 'No Love Song', waarin de klagende zang van Gerrit perfect in het plaatje past en waarin de twee broers weer uitblinken in knap en complementair werk op hun instrumenten. Inderdaad zowel Gerrit op gitaar als Bennie op de toetsen weten hun klasse en instrumentale virtuositeit weer ten volle te benutten en ze verwennen de luisteraar met geweldig mooie geluiden. Dit nummer werd geschreven door Bennie en het valt op dat Bennie voor het iets ruigere werk gaat . 'One Step Closer' start met een gedreven gitaar riff van Gerrit en Bennie neemt met scheurend blaas en zuigwerk op de bluesharp grandioos over. Deze bluesrocker gaat tijdens de concerten van The Veldman Brothers zeker voor vuurwerk zorgen. De ritme sectie is top en zorgt voor de verschroeiende groove waarop Gerrit op gitaar en Bennie op bluesharp naar hartenlust kunnen soleren. Tussen deze twee laatste besproken songs is er ook nog de soulvolle ballade 'Carry On', waarin de stemmen van Gerrit, Nanny en Saudy elkaar lekker aanvullen. Met 'Refuel' hebben The Veldman Brothers weer een sterk album op de markt gebracht, misschien wel het beste album dat ze ooit gemaakt hebben. Het viertal heeft erg veel optredens in Nederland, maar spijtig genoeg minder in België. Er is voor de Belgische fans nochtans goed nieuws want tijdens de promo tour van 'Refuel' staan er wel een paar Belgische data op de website, namelijk op 2 februari 2017 in The Cover te Gent, op 3 februari in 10’neke’s Attic te Gent en op 4 februari in De Platte Batterie in Zottegem. (8,5/10)

 

 

Walter Vanheuckelom