Verslag; Henrik Freischlader band.-Support, Meryn Bevelander band.-Heyhoef Backstage.            Tilburg.17-6-2023.

Om het concertseizoen af te sluiten pakt de Heyhoef-Backstage uit met de Henrik Freischlader band uit Duitsland. En als support de ‘jonge honden’ van de  Meryn Bevelander band.  Ondanks deze warme en zwoele zomeravond waren er nog aardig wat mensen naar de Heyhoef getogen. Zeker niet vol, maar ja. Na het traditionele welkomstwoord  van John Maes, namen de jonge gasten, Meryn Bevelander-vocalen, guitar, zijn broer Florian-drums, en Kevin Clarence het podium in.  De band opende met een stevig rockende song, gevolgd door een slow blues song die deed denken aan een Laurence Jones song, vanwege de melodie en het gitaarspel van Meryn.  Helaas heb ik de titels van de andere 3 songs(1 blues-2 rock songs. niet meegekregen. (4^e song Redemption?)  Het publiek genoot van mooi subtiel en stevig snarenspel van Meryn, ondersteund door  de solide ritme tandem Kevin en Florian. De band sloot af met een lekkere rocksong. In ieder geval weet deze enthousiaste en talentvolle band in deze bezetting, het publiek moeiteloos te boeien. Hun set had getuige de reacties van het publiek wel wat langer mogen duren.  De pauze werd door het (opgewarmde) publiek benut om de dorst te lessen, en om buiten een (warm) luchtje te scheppen.

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++  

Henrik en zijn mannen startten met een up tempo shuffle tje met jazzy invloeden, waarin de mannen meteen hun geweldige skills etaleerden. Hardy Fischotter (drums) -Armin Alic (bas)-Moritz Fuhrhop (Hammond)  en Henrik Freischlader (guitar& vocals).  Free is een nieuwe song, waarin Henrik met geweldig snarenspel laat horen dat hij een van de beste gitaristen op het westelijk halfrond is.  Toen Henrik een jaar of 17 was had hij verschillende vrouwen teleurgesteld, kan ook als je al (veel) ouder bent natuurlijk. En daar had hij toen al een song over geschreven, Disappointed Women.  Qua melodie zeker geen triestige song, maar de snarensolo van Henrik vertelt een ingewikkeld verhaal. Een ballad ontbreekt niet op het repertoire van Henrik.  Lost Souls is een ballade die ingetogen werd gespeeld met gevoelig snarenspel van Henrik, en schitterend Hammond spel van Moritz. In de nieuwe song Turn back the Clock is een reggae ritme bepalend, en Henrik zet zich in de spot met gemeen snarenspel. Een van de bekendste songs van Henrik is het monumentale The Bridge. Het wordt eentonig, maar in deze lang uitgesponnen song komen de niet geringe kwaliteiten van Henrik en zijn companen weer tevoorschijn. Virtuoos snaren (ook wah wah) en Hammond spel, vette bas en strak afwisselend drumwerk. En aan het eind een sing a long met het publiek, met de goedkeuring van Henrik. Het toch al enthousiaste publiek is terecht gul met applaus.

Ondertussen is het knap warm in de zaal, een paar deuren zijn inmiddels open, en de airco staat op maximaal. Er gaan geregeld wat mensen verkoeling zoeken, en meteen hun dorst lessen bij de bar. Ikzelf heb er ook een paar x  lekker gebruik van gemaakt. De band heeft zich ondertussen aardig in het zweet gespeeld, en Henrik houdt dapper zijn leren jasje aan, en pet op. Henrik oogt wel cool, maar toch.  Het publiek wordt uitgenodigd om te dansen tijdens de catchy song Longer Days, met een heerlijke Hammond solo van Moritz.  Got it Made is een nieuwe up tempo song met snel snarenspel van Henrik, en een paar tempo wisselingen aan het eind. De James Elmore klassieker The Sky is Crying is een vast gegeven tijdens een Henrik Freischlader concert. In deze ultra lange (zeker 15 min) bluesy song leeft Henrik zich uit op zijn Fender Stratocaster. Maar Armin, Hardy en Moritz zorgen er met hun spel voor dat Henrik kan excelleren met zijn solo’s. Van de laatste 2 uitgesponnen songs heb ik de titels niet meegekregen, maar in de voorlaatste song (Bad Dreams?) mochten Armin, Moritz, en Hardy nog eens terecht in de spots staan met schitterend solo spel op respectievelijk, bas, Hammond en drums. Vooral de gevarieerde drumsolo van Hardy, die mooi werd uitgelicht met witte spots, moet ik toch even apart benoemen. Streling voor de oortjes en oogjes.

Tijdens de laatste song was er een uitstekend gast optreden van Meryn Bevelander. Henrik is een van Meryn’s gitaarhelden, dus hoe mooi is het om met je held het podium te delen. Henrik en Meryn soleerden om beurten en zo nu en dan speelden ze een duetje, het plezier spatte er vanaf. Met deze kleine lange jam kwam er een einde aan een memorabel concert van de Henrik Freischlader Band. En komt er een einde aan een mooi Heyhoef-Backstage concert seizoen voor een paar maandjes.