BLUES PEER - DAG 1 VRIJDAG 15 JULI 2016

 

 

Het jaarlijks Blues Festival in Peer is al een paar maanden het gespreksonderwerp van de blues lovers. Bijna iedereen was het er over eens dat Blues Peer dit jaar een puike affiche presenteerde. De weergoden waren de organisatoren ook goedgezind en dus was alles aanwezig om er een mooi muzikaal weekend van te maken. Vrijdag avond was er al redelijk wat volk paraat in de tent om de plaatselijke band The Suncourt Ramblers aan te moedigen. Met zeven stonden ze op het podium om het festival op gang te trekken met Amerikaanse folk en bluegrass. De band speelt vooral covers, met een persoonlijke inbreng. Met de vrolijke western folk song 'Riding The Midnight Train' brachten ze dadelijk sfeer in de tent. Er waren heel wat traditionele klanken te horen, zoals die van Hans Wolters op de banjo, Jos Maesen op dobro en cigarbox, David Bammens op mandoline, Bert Peyffers op de contrabas, Jos Vandael op de accordeon, Peter Lesage op de viool en Eric Vanderfeesten op gitaar. Met 'Hold What You Got' bleef de band in dezelfde sfeer als de opener. Je zag de jongens stralen op het podium en ze hadden het duidelijk naar hun zin op het grote podium in Peer. Andere leuke covers waren ' Wagon Wheel' van Bob Dylan en tijdens 'Mountain Dew' van The Stanley Brothers stal de jongste Suncourt Rambler de show door percussie te spelen op zijn contrabas. De band sloot hun optreden af met de klassieker 'Brown Eyed Girl' van Van Morrison. De Suncourt Ramblers mogen best trots zijn op hun optreden, je moet het maar doen, zo'n groot festival openen.

 

 

Het was voor mij geen verrassing dat Boogie Beasts in Peer zouden spelen, want het is het laatste jaar toch één van de meest opmerkelijke en succesrijkste bands in België geweest. Wat me wel verraste was dat ze de vrijdag avond niet afsloten en dat ze al vroeg in de avond het podium op moesten. Voor één helft van dit viertal is dit een thuismatch, want zanger/gitarist Jan Jaspers en drummer Gert Servaes zijn Limburgers, die een huwelijk aangingen met twee muzikanten van over de taalgrens, namelijk zanger/gitarist Mathias Dalle en showbeest Fabian Bennardo die zijn longen leeg blaast en terug vol zuigt op de mondharmonica. Hun debuut album, 'Come And Get Me', dat in het najaar van 2015 uitkwam was dadelijk een schot in de roos. Sindsdien zijn de Boogie Beasts razend populair en zijn ze constant on the road. Elke keer weer weten Boogie Beasts met hun pompende, swampy bluesrock grooves het publiek in een soort trance te brengen. Ook het publiek in Peer liet zich gewillig inpalmen door de muziek van de Boogie Beasts. De ondertussen heel bekende nummers zoals 'Shake 'Em', Dig', en 'Coming Home To You' volgden elkaar in sneltreinvaart op. Het viertal liet het publiek niet tot rust komen en bleven met succes doorgaan. Podiumbeest Fabian voelde zich in zijn sas op het grote podium in Peer en gebruikte elke vierkante meter. Soms werd hij een halt toegeroepen omdat de kabel van zijn microfoon niet lang genoeg was, anders had hij over de dranghekken geklauterd. Zelf heb ik Boogie Beasts al verschillende keren live gehoord en elke keer weer weten ze te imponeren. Het was mooi om te zien hoe het publiek samen met de band van links naar rechts ging, de band op het podium, en het enthousiast publiek in de tent. Boogie Beasts waren één van de smaakmakers op Blues peer 2016.

 

 

 

Zanger/gitarist Jan de Bruijn en toetsenist Pieter van Bogaert zijn geen onbekenden in Peer. In 1985 en in 1987 stonden zij al op het podium van Blues Peer met hun band, The Crew. Een zestal weken geleden bracht Jan een nieuw album uit met de titel 'Bitter Sweet'. Het grootste deel van hun set bestond uit nummers van dat album, dus een uitgelezen kans voor het publiek om kennis te maken met die nieuwe songs. Jan had heel wat gerenommeerde muzikanten, zoals bassist Bart Buls, gitarist Luc Janssens, drummer Pieter Doms, trompettist Sam Vloemans en saxofonist Henri Ylen meegebracht. Achter de stomende muziek van de Boogie Beasts komen is geen pretje, en dat ondervonden ook oude rat Jan de Bruijn en zijn band. Het begin verliep wat stroef, maar er stond zoveel ervaring op het podium dat dit geen probleem mocht zijn. 'Could Have Made A Change' werd gedragen door de warme Hammond klanken en saxofonist Henri Ylen pakte meteen uit met erg mooie solo op zijn blaas instrument en even later nam frontman Jan erg knap over op gitaar. Het soulvolle bluesnummer 'Looking For A Better Day' was één van de hoogtepunten van de set. Er waren ook nog twee heel knappe ballades met 'She Loves A Fool' en 'What's Wrong With You', waarin Sam Vloemans schitterde op de trompet. Naar het einde toe kwamen er wat meer vloeiende nummers zoals 'Nobody's Fault But Mine' uit een vorig album van de Nederlander. Afsluiten deden ze op een schitterende manier met 'People Get Ready'. Jan de Bruijn band liet zich niet vastpinnen op een bepaald genre, ze speelden een goede mix van blues, funk en soul.

 

 

 

De afsluiter van de eerste dag waren Bonita & The Blues Shacks. Tien jaar geleden stond deze band rond de broers Arlt al op het podium in Peer, maar dan zonder frontvrouw Bonita Niessen. De band begon met Michael Arlt op mondharmonica en zang, Andreas Arlt op gitaar, Fabian Fritz op toetsen en Henning Hauerken op bas aan hun concert met veel enthousiasme. Veel swingende bluescovers van Johnny Guitar Watson tot BB King passeerden de revue. Na een paar nummers kwam Bonita de jongens vervoegen en werden er een paar nummers uit hun nieuwe album gespeeld. De liefdevolle duetten 'Whatever You Do' en 'I'm A Fool For You' lieten niemand onberoerd en ook het heel soulvolle 'Just Enough To Keep Me Hangin' On' kon op heel wat applaus van het publiek rekenen. Instrumentaal waren het vooral Andreas op de gitaar en Michael op de mondharmonica die zich in de kijker speelden, zo waren beiden uitgebreid aan het soleren in 'I'm Lonesome', een rock'n roll song pur sang. De cover 'I'll Be There' werd met erg veel gevoel gezongen. Bonita was top in het soul/blues nummer 'Satisfied My Soul', waarin Michael weer sterk blaas en zuigwerk verrichtte op zijn bluesharp. Een goede afsluiter, maar zeker geen denderende afsluiter.

 

 

Van de eerste dag onthouden we zonder twijfel het optreden van Boogie Beasts die al vroeg in de avond een feestje bouwden. Nu even slapen en dan uitkijken naar wat de tweede dag brengen zal. Met Robben Ford, Paul Carrack en afsluiter Joe Bonamassa beloofd het in ieder geval een schitterende dag te worden.

 

Verslag en foto’s : Walter Vanheuckelom