TIENDE EDITIE SWINGIN'HULSEN - BALEN HULSEN 6 AUGUSTUS 2016

 

De weergoden waren de organisatoren van Swingin' Hulsen goedgezind. Zaterdag nammiddag om half drie scheen de zon wanneer de tweede festivaldag werd gestart met de Hulsen All Stars. Nadien kwam de Amerikaanse band The Royal Hounds met een mix van old school rock'n roll en rockabilly, de sfeer er goed inbrengen. Deze Amerikaanse band is aan hun tweede Europese tournee bezig en ze kwamen hun nieuwe album promoten. The Royal Hounds bestaan uit drummer Scott 'Bramble' Billingsley, gitarist Glenn McCallum en zanger Scott Hinds, die ook de Doghouse bass bespeelt en de showman van dienst is. Het trio speelde een mix van eigen nummers en covers, die ze wel van nieuwe arrangementen hadden voorzien. Uit hun nieuwe album hoorden we het aanstekelige 'Mema, Wants To Dance', 'On The Verge' en het swingende 'Apocalypse Boogie'. Hier en daar zag je al heupwiegende dames, die veel zin hadden om te dansen. Tijdens 'The Ghost Of Elvis In The Bathroom' stond Scott boven op zijn contrabas verder te spelen, terwijl Glenn een pittige solo uit zijn gitaar perste. Ook de Led Zeppelin medley, waarvan de grootste brok uit 'Whole Lotta Love' bestond, was mooi om te horen en te zien. In het voorlaatste nummer stond gitarist Glenn McCallum boven op de rechtstaande contrabas gitaar te spelen, terwijl Scott op zijn knieën tussen de benen van Glen door zijn bas zat te bespelen.

 

 

Daarna was het de beurt aan de Creedence Clearwater Revival tribute band Cosmo's Foger-T. Het trio met drummer/zanger Frankie Saenen, bassist Geert Schurmans en gitarist Jo Neyskens willen het ruigere live werk van één de meest opwindende rock'n roll bands ooit, levendig houden. Daar slaagden de jongens weer heel goed in en de tijdloze publiek van CCR is heel herkenbaar voor jong en oud en werd dan ook heel vlug meegezongen door het publiek. Ze begonnen, net zoals CCR dat vroeger deed, met 'Born On The Bayou', de swampy sound en het strakke slagwerk brachten dadelijk sfeer op het pleintje voor de Primus Stage. Met Frankie op drums en Geert op bas beschikt Cosmo’s Fogert-T over een erg goede ritme sectie, ze zijn niet voor niets de ritme sectie van The Scabs, één van de beste  rockbands ooit in België. De ene hit na de andere was te horen op het marktplein in Hulsen. Er was er een uitstekende versie van I Put A Spell On You' met een puike solo van gitarist Jo Neyskens, verschroeiende versies van  ‘Green River’, 'Up Around The Bend', 'Fortunate Son' en 'Sweet Hitch Hiker'. De meezing momenten met het prachtige 'Have You Ever Seen The Rain', 'Proud Mary' en 'Rocking All Over The World' werden luidkeels meegezongen. Frankie, Jo en Geert sloten hun uitstekende concert a capella af met een korte versie van 'Cotton Fields'.

 

 

Daarna was het verhuizen naar de Main Stage waar het podium vol stond met muzikanten van de Bruce Springsteen tribute band, Nebraska. Op een bepaald moment stonden er wel zestien muzikanten op het podium. Hun concert begon met een erg mooie versie van 'Badlands', een typische Springsteen song, gevolgd door 'Waiting On A Sunny Day', waarin violiste Christel Withofs en saxofonist Gerrit Jacobs voor de instrumentale afwerking zorgden. Met het heel herkenbare 'Hungry Heart', werd een grote hit van The Boss gebracht. Frontman Jan Dominicus en zijn jongens zagen het publiek meteen meezingen. Dat was ook het geval tijdens 'The River' waarin toetsenist Willy Loos zijn Hammond inwisselde voor de accordeon en er nog een extra gastmuzikant bijkwam op mondharmonica. Patrick Cuyvers had er duidelijk plezier in en zag van achter zijn keyboards dat het dik in orde was. De backing vocals met Eveline Alders, Martine Weckx, Ellen Davids en Inge Dreesen ondersteunden hun frontman op een geweldige manier en tijdens nummers als 'Shackeled And Drawn' en 'This Little Light Of Mine' kwamen de vier dames nog meer op de voorgrond. De ritme sectie met drummer Hans Dominicus en bassist Rik Dominicus zorgden gedurende het hele concert voor de gedreven groove. Een schitterend 'No Surrender' zorgde voor vuurwerk op de markt in Hulsen, maar spijtig genoeg liep het concert toen ook bijna naar zijn einde. Alex Kerkhofs liet nog een paar mooie gitaar riffs horen tijden 'Glory Days' en daarna zat het concert er op voor de Limburgers uit Neerpelt. Voor de fans van Springsteen die een paar weken geleden nog in Werchter waren voor het concert van Bruce, was dit optreden nog eens lekker nagenieten, voor de anderen riep deze tijdloze muziek misschien mooie herinneringen aan vroeger op.

 

 

Voor de fuifnummers en de fans van bands als The Specials, Madness, Bad Manners, The Beat enz. hadden de organisatoren de Belgische band The Skadillacs uitgenodigd. Zowel op het podium als voor het podium werd er stevig gedanst. Tijdens het optreden van deze energieke Ska band gebeurde er altijd wel iets op het podium. De sound was wel steeds in dezelfde stijl, maar dat is typisch aan de Ska muziek. Dit muziekgenre ontstond in de late jaren vijftig in Jamaica, en deze muziekstijl wordt gekenmerkt door de zeer nadrukkelijke accenten tussen de tellen van de vierkwartsmaat. Ska is zondermeer vrolijke dansmuziek en dus zeer geschikt om er in Hulsen een feestje van te maken. Met 'Ghost Town' en 'Do The Dog' werd het begin gekleurd met covers van The Specials. Het eerste echt hoogtepunt kwam er tijdens 'Two Tone Army'. Veel werk voor de drieman sterke blazerssectie met Erik Janssens op trompet, Walter Ginckels op sax en Kristof Lefebre op trombone, maar ook toetsenist Stef Vanuffelen liet zich van zijn beste kant horen met schitterende riffs op de toetsen. De band was begonnen zonder frontman Maarten Goffin, maar na twee songs was deze lenige, spring in het veld de smaakmaker op het podium. Samen met gitarist Piet Tutenel maakte hij er een mooi energiek schouwspel van. Andere hoogtepunten waren 'Gangsters' en 'A Message To You Rudy', waarbij Maarten als een kat van het hoge podium en over de dranghekken sprong om samen met het publiek een dansje te maken. Het feestje bleef maar verder gaan met hits als 'One Step Beyond', 'Too Much Too Young' en 'House Of Fun'. The Skadillacs sloten hun concert meesterlijk af met 'King Kong Five' van Mano Negra. Een bisnummer kon en mocht niet uitblijven en met 'Nightboat To Cairo' kwam dit er ook. Zanger Maarten Goffin, had zelfs een rubberboot meegebracht en hij vertrok samen met zijn op de handen gedragen rubberbootje om over het ganse marktplein te varen.

 

 

Voor hoogstaande Nederlandstalige rock moet je bij De Mens zijn. Deze band rond Frank Vander Linden ontstond in 1992 en ze brachten datzelfde jaar hun debuutsingle 'Dit Is Mijn Huis' uit. Hun debuut album 'De Mens' was dadelijk een schot in de roos en dat was niet verwonderlijk met nummers als 'Irene' en 'Jeroen Brouwers Schrijft Een Boek'. Hun recentste album 'Nooit Genoeg' is een album van een band op hun hoogtepunt. In het voorjaar speelden ze met succes, in bijna alle culturele centra van Vlaanderen en nu zijn ze weer op de vertrouwde grote podiums van allerlei festivals te bewonderen. Buiten zanger/gitarist Frank Vander Linden bestaat De Mens nog uit de energieke bassist Michel De Coster, drummer Dirk Jans en toetsenist David Poltrock. Het viertal begon hun concert op Swingin' Hulsen met 'Pijn, Dronkenschap En Verdriet' uit dat laatste album. 'Irene' mocht zeker niet op de setlist ontbreken, de instrumentaal uitgeklede versie werd in Hulsen luidkeels meegezongen. Dat was ook het geval met die andere geweldige nummers zoals 'Jeroen Brouwers Schrijft Een Boek', 'Zonder Verlangen', 'Dit Is Mijn Huis' en 'Lachen En Mooi Zijn' die duidelijk in de smaak vielen van het grote publiek. Maar ook rustige nummers zoals 'Sheryl Crow I Need You So' werd door het viertal met veel klasse gebracht. Andere hoogtepunten waren 'Kamer In Amsterdam', 'Sex verandert Alles', 'In Gent' en 'Kamer In Amsterdam'. Frank, Michel, Dirk en David maakten er een geweldig feestje van in Hulsen. Michel was de speelvogel op het podium en Frank wist met zijn anekdotes en woordspelingen het publiek helemaal voor De Mens te winnen. Er kwamen ook nog een paar toegiften met 'Maandag' en 'Ergens Onderweg' vooraleer de band onder een staande ovatie het podium verliet. Het publiek bleef nog minuten lang zingen om meer, maar tevergeefs. Top concert.

 

 

We hadden met Cosmo's Fogerty al een tribute band van Creedence Clearwater Revival gehad, met Nebraska eentje van Bruce Springsteen en als afsluiter was er Rock Me Abba, die de muziek van de Zweedse super formatie Abba levendig wil houden. De eerste twee tribute bands leverden een prima concert af, maar dat kon van deze Rock Me Abba, spijtig genoeg niet gezegd worden. Het was te gemaakt, de danspasjes te hard ingestudeerd. Ik had op voorhand wat filmpjes gezien van de band en keek vol verwachting uit hen, maar Rock Me Abba, kon op geen enkel moment echt bekoren. Natuurlijk waren er de erg goede en onvergetelijke songs uit de catalogus van het Zweedse viertal. Rock Me Abba begon met 'Waterloo' en 'Gimme, Gimme'. De ene hit volgde de andere op en dat was maar goed ook. Iedereen kende nog 'SOS', 'Honey Honey', 'Fernando', 'Mama Mia', 'Dancing Queen' en dat maakte dat er toch sfeer was in Hulsen en dat er door het publiek meegezongen werd. De organisatoren van  de tiende editie van Swingin' Hulsen mogen terugblikken op een zeer geslaagde editie.

 

Walter Vanheuckelom