TOMMY CASTRO AND THE PAINKILLERS - DE BOSUIL - WEERT 9 SEPTEMBER 2022 - Berry Rombouts

Na een vakantie, waarin De Bosuil flink verbouwd is, groter en hoger podium, groter balkon, een andere lange bar en een artiestenruimte die nog in progress is, kan men er sinds september weer van concerten genieten. Tommy Castro heeft al 30 jaar een eigen band, en dat jubileum viert Tommy met een  Europese tour. Er zijn saaiere jubilea. Vanavond is het 3^e van de 5 optredens in Nederland.

Het helaas niet in grote getalen opgekomen publiek, wordt  door het Amsterdamse Crossroad -Trail muzikaal in de goede stemming gebracht met hedendaagse blues, rock, pop en R&B muziek.

 De band bestaat in deze samenstelling ruim 1 jaar en spelen alleen eigen nummers, vertelde drummer Roel van Leeuwen ons ( BR- Walter Vanheuckelom) na afloop van hun set. Verder bestaat de band uit Nienke de Jong-vocals, Mark Spronk-keys, Hardy de Heer-gitaar,bv, Jan-Willem Kanis, gitarr-bv, en Peter Gumbmann-bas.

De eerste 4a 5 songs maakten weinig indruk op mij, maar met Love Affair maakten Nienke en de band wel indruk.  Melodieuze pop/rock met een paar breaks erin, passievol gezongen door Nienke, en mooie koortjes, met een soft einde. Gewoon een goed nummer. Tussen de songs door vertelt Nienke ook waar de songs over gaan, en tijdens de songs is Nienke zeker aanwezig op het podium.  Bad News is een lekker ruig rockend nummer met scherp gitaarwerk, en met power gezongen door Nienke. De band sluit af met het aanstekelijke Head over Heels, waarin Mark zich in de spots zet met mooi organspel , en Nienke aan het eind opvalt met een paar mooie vocale uithalen.

Deze band heeft kwaliteit zat, en heeft zeker toekomst, want wat de band na ruim 1 jaar in deze bezetting laat horen en zien vanavond is zonder meer top.

Voor foto’s van Crossroad Trail in De Bosuil klik je op mijn fotoalbum: https://www.flickr.com/photos/walter_vanheuckelom/albums/72177720301994724

Om 22.15 betreden Tommy en zijn mannen het podium.

Tommy  Castro is een productief baasje, in zijn 30 jarige carriere heeft hij 17 albums gemaakt. In 2021 is zijn laatste album uitgebracht, A bluesman came to Town. Dit album heeft in de USA verschillende onderscheidingen in de wacht gesleept. Dus er zullen vanavond ongetwijfeld songs van dit album gespeeld worden.

De band (al 10 jaar in deze bezetting) opent  sterk met  Can’t keep a Good Man Down, met een gevarieerde snarensolo van Tommy, en stuwend organ spel van Mike Emerson. Iets anders is Back to Memphis, beetje rock & roll met fijne honky tonk pianoklanken van Mike. Het tempo gaat omhoog in Leavin Trunk,  waarin Tommy strooit met subtiele gitaarrifjes.  Om vervolgens  naadloos over te gaan naar een lekkere blues shuffle, Let me Love you. met splijtend gitaarwerk van de man in het zwart. Tommy is trouwens gezegend met een fijne warme en zuivere stem. Het publiek heeft nu al 4 songs in verschillende stijlen gehoord, en is enthousiast geraakt. Tommy houdt van afwisseling, en wil zich blijven uitdagen in de muziek.  Na Love don’t Care , en de voornoemde oudere songs is het nu tijd voor nieuw werk.

The Bluesman came  to Town verhaalt over een jongeman, werkzaam op een boerderij, die een blues muzikant heeft zien spelen, en hij wil dat ook worden. Hij leert gitaar spelen, en droomt ervan om van de muziek te kunnen leven. Maar hij maakt van alles mee in die muziekwereld, goede en slechte dingen. Net als in het leven dat hij hiervoor leidde. Een schitterende song met een groovende ritmesectie, en virtuoos snarenspel van Tommy. Bowen zet roffelend op zijn snare Shakin’ the hard times Loose in gang, een licht rockende song waarin Bowen op drums en Randy op bas, voor een vette groove zorgen. Die vette groove wordt voorgezet in Hustle, een aanstekelijk funk nummer. Het publiek komt nu in beweging, evenals de band, waarin Randy zijn funky dance moves showt. En Tommy lacht, ziet dat het goed is. Na dit hoogtepunt is het tijd voor Tommy’s merchandise praatje. De tourmanager heeft een bus vol handel bij, en wil er eigenlijk wel vanaf. Dan zegt Tommy; Jullie hoeven van mij niks te kopen, maar doe het dan voor de tourmanager. Veel gelach en applaus voor dit originele sales praatje. De band blijft nog even in de funky flow met  She Wanted, Randy  zet zich in de spots met moddervette baslijnen. Tommy voelt de sfeer goed aan, en laat het publiek meeklappen. Blues Prisoner is een slow blues pareltje van zijn laatste album, met wervelend toetsenspel van Mike en gevoelig meeslepend snarenspel van Tommy. Got a lot is een traditionele Rock & roll song, en bij een paar mensen gingen de voetjes lichtjes van de vloer.

The devil you Know is de voorlaatste song, en zingt Tommy tijdens zijn gitaarsolo in dezelfde toonsoort, a la Jimi Hendrix heel lang geleden. Veel applaus van het publiek, dat ook meteen om een toegift roept, en na een hele korte pauze is de band ( uiteraard) weer terug op het podium.  Keep on Smiling is een mooie titel en song om deze set mee af te sluiten. De band speelt dit in een lekker reggae tempo, Tommy zingt vanuit zijn tenen, Mike tovert de mooiste klanken uit zijn organ, Bowen en Randy houden de band in het swingende spoor. Publiek is laaiend enthousiast, maar de show is echt over.

Deze avond was een rollercoaster qua variatie in muziek-stijlen en geweldige songs. Tommy en zijn Painkillers zijn een fantastische band, mensen, ga ze zien als je de kans krijgt.

Voor foto’s van Tommy Castro And The Painkillers in De Bosuil klik je op mijn fotoalbum: https://www.flickr.com/photos/walter_vanheuckelom/albums/72177720302004543

Verslag: Berry Rombouts

Foto’s en filmpje: Walter Vanheuckelom